heermoes
Onkruid is een plant op de verkeerde plek. Dat is het adagium van het tuinMeisje. Ze heeft namelijk een zwak voor onkruid. Vingerhoedskruid, akelei, klaprozen en papavers tieren welig in de siertuin van het Meisje. En dat terwijl ze normaal gesproken zo geordend te werk gaat. Hoogte, kleur, bladvorm en standplaats van de vaste planten, de opvolging en de bloeitijd van de 1-jarigen en de bollen, alles wordt van tevoren bedacht en uitgetekend.
Vroeger gebruikte het tuinMeisje daar notitie- en tekenblokken voor en iedere keer als ze een deel van de tuin weer op de schop had gehad, en dat was vaak, moest er opnieuw getekend worden. Inmiddels is alles gedigitaliseerd en dat maakt het organiseren een stuk gemakkelijker. Juist vanwege al dat gestructureer vindt ze het zo bijzonder dat er altijd weer planten zijn die zich nergens iets van aantrekken en gewoon doen waar ze zin in hebben. Het zijn net mensen.
Heermoes bestrijden
Toch kan niet alles zomaar zijn gang gaan. Er is namelijk ook heel erg lelijk onkruid. Zo had het tuinMeisje in de tuin die ze net bij haar huis had gekocht een prehistorisch gedrocht staan: heermoes. Dat was geen plant meer, dat was een lelijke bonenstaak. Eruit met dat ding. Maar dat ding wilde niet. Telkens kwam hij opnieuw op. Om gek van de te worden. Onder de grond lag een uitgebreid netwerk van wortels en de plant brak snel af.
Het tuinMeisje was volhardend. Er kwam mest aan te pas, want daar kan heermoes niet goed tegen. Vervolgens werd jaar, na jaar het heermoes voorzichtig uitgestoken en gestaag kwam er minder van dit oerkruid boven de grond. Het lijkt erop dat ze het onkruid eindelijk onder controle heeft.
Nu heeft ze echter spijt. Het Meisje moet namelijk binnenkort geopereerd worden. Iets met kraakbeen en kniegewrichten. Niet zo fijn allemaal. Een echt tuinMeisje gaat dan op zoek naar planten die ze in haar tuin heeft staan omdat ze nog iets meer terug geven dan alleen schoonheid. Geneeskracht of heilzaamheid bijvoorbeeld. Onderzoek bracht uitkomst.
Heermoes thee
Het zo met zorg uitgeroeide heermoes blijkt vol te zitten met de benodigde mineralen en flavonoïden die zorgen voor de aanmaak, herstel en de versterking van het bindweefsel en alles wat met het bindweefsel te maken heeft. Kraakbeen bijvoorbeeld.
Het tuinMeisje zou nu heel magisch kunnen denken dat het kruid dus al die tijd niet voor niets in haar tuin heeft gestaan, maar zo werkt dat bij het Meisje niet. Die gaat naar de kruidenwinkel, koopt een zak gedroogde heermoes en zet daar thee van. Lekker is het niet, maar samen met wat blaadjes citroenverbena is het te drinken. Zeker met het kraakbeen van een jonge godin als wenkend perspectief. Je moet er wat voor over hebben.
heermoes is een zeergezonde voeding mede door de diepte van de wortels die veermineralen naar boven haald.
en als je ze in je tuin vewijderd gooi ze dan in je moestuin ban geven ze het goets af aan de grond.
Bedankt voor je aanvulling Antonio. Dat gaan de Meisjes zeker doen.