jagallo nero
Ze heeft wat nieuws. Het tuinMeisje heeft een nieuwe koolsoort gezaaid waar ze echt super enthousiast over is. En dat terwijl kool kweken in de moestuin meestal gedoe is. Gedoe met groei en met voeding. Gehannes met vliegen, rupsen en vlinders. Gezeur met sluitkolen.
Sinds mislukking zeshonderdachtentachtig richt ze zich op de gemakkelijke leden van de brassica familie. De open kolen. Rucola en raapstelen. Rapen en koolrabi zijn ook niet al te moeilijk. Daarnaast heeft ze in de winter nog de grote kolen zoals cavolo nero en paarse boerenkool. Ook die zijn redelijk simpel te kweken. Waarom ingewikkeld doen als je hetzelfde resultaat met minder moeite kunt bereiken?
In deze gemakkelijke familie heeft ze nu een nieuw neefje gevonden. Jagallo nero. Brassica oleracea viridis. Een kruising tussen cavalo nero en bladkool. De zaden kocht ze bij de Nieuwe Tuin in België
Jagallo nero zaaien
Jagallo nero zaai je in april, direct buiten in de aarde. Daarna dun je de zaden uit totdat ze elk zo’n 15 cm ruimte hebben. Net als andere kolen kiemt deze bladkool snel, zodra de aarde een beetje opwarmt. Na een paar weken zie je de eerste sprietjes verschijnen en deze sprietjes vormen vlot blad. Diep ingesneden blauw/grijze bladeren in de vorm van een eikenblad. Een feest voor het oog. Niet fotogeniek, maar je kunt niet alles hebben.
Tijdens het kweken heeft jagallo nero alleen een beetje extra voeding nodig in de vorm van compost of mest.
Ongedierte
Vanwege de decoratieve waarde van het blad, zaait ze de bladkool volgend jaar tussen de bloemen. Of in haar siertuin voor het echte cottagetuin effect.
Zaaien en kweken is dus een fluitje van een cent, maar het allergrootste voordeel is dat het blad geen last heeft van ongedierte. Jippie! Geen rupsen, koolvliegen of koolwitjes. Zelfs de duiven op het moestuincomplex beginnen niet aan haar bladkool.
Bladkool in de winter
Omdat dit het eerste jaar is dat ze jagallo nero kweekt, moet ze nog wat dingen uitproberen. De meeste kolen worden iets zoeter als het gevroren heeft. Dit omdat de vorst het zetmeel in de kolen, omzet in suikers. De aanbieders van het zaad van jagallo nero, verschillen nogal van mening over de winterhardheid. Afijn. Dat merkt ze vanzelf als de winter invalt.
Jagallo nero oogsten
Gelukkig is het nog niet zover. Voorlopig oogst ze lekker verder. Dat doet ze al vanaf het voorjaar. Gewoon door het blad laag bij de grond af te snijden. De plant groeit dan vanzelf weer aan. Kijk. Daar houdt het Meisje van. Dubbel zoveel groente uit één plant.
Tot nu toe heeft ze er al ruim van kunnen oogsten. Een zachte kool smaak en de bite van palmkool. Heerlijk door een salade als het blad nog jong is. Bijvoorbeeld door deze salade.
pittige salade van boerenkool met chorizo en feta
In een later stadium is het lekker in een frittata, of gebruik je het als vervanger van boerenkool in deze ovenschotel.
Als je dan ook nog weet dat jagallo nero rijk is aan vitaminen en mineralen, zodat je het hele jaar super food op je bord kunt hebben, dan word jij ook vanzelf enthousiast…..hoopt het Meisje.
