eucalyptus snoeien
Jarenlang was het tuinMeisje alleen. Alleen in haar huis. Alleen in haar tuin. Het gevolg van deze staat van ongebondenheid, was dat ze superhandig was. Nou ja. Misschien moet ze dat “super” weglaten. Maar handig was ze zeker. In huis kon ze boren, zagen, timmeren en schilderen. In de tuin metselde ze muurtjes, legde ze paden aan en groef ze vijvers.
Toegegeven. Niet alles ging vanzelf. Soms moest ze YouTube of een klusprogramma raadplegen. Ook ging niet alles perfect. Zo werd het muurtje van de gemetselde bak naast de keukendeur iets lager dan gedacht, anders viel het te erg op dat deze scheef was. Maar dat zag er juist mooi rustiek uit.
Later leerde ze de Man kennen. Een man met twee rechterhanden. Een perfectionist ook. In zijn ogen was het Meisje helemaal niet handig. Dat gemetselde muurtje was gewoon verkeerd gebouwd. In de geschilderde deuren zag hij de verfstrepen nog zitten. Nee. Dit soort dingen kon ze voortaan beter aan de Man overlaten. Gelukkig was voor elke klus wel een opperman nodig. Een mooie taak voor het Meisje. Nu was het Meisje niet ingevoerd in bouwvaktaal en dacht dat het iets met supervisie te maken heeft. Dat klonk haar goed in de oren.
Een nieuwe taakverdeling
Verkeerd gedacht. Het Meisje werd aangeefhulp. Eerst was dat irritant. Gedegradeerd tot huppelmeisje voor een knuppelmannetje. Grommend gaf ze de Man telkens het verkeerde aan. Niet eens uit boosheid. Het Meisje bleek zelfs te onwetend voor deze taak. Ze vond er trouwens ook niks aan. Continu klaar staan met een schroef of een plank, een stortvloed van verwensingen aanhorend omdat er bij de Man ook wel iets verkeerd ging, werd vervelend. Ze liet het de Man voortaan zelf uitzoeken. Dat bleek een fantastische oplossing. Het Meisje hoefde niet meer alles zelf te doen en hield tijd over voor dingen die ze wel leuk vond. Tuinieren bijvoorbeeld.
Ook op dat gebied hebben ze de taken verdeeld. De Man bemoeit zich niet met het groen. Het Meisje niet met de bouwkundige klussen. Het knuppelmannetje hanteert de kettingzaag. Het huppelmeisje de snoeischaar. Deze verdeling is al lang niet meer irritant. Beiden doen waar ze goed in zijn en ze leven nog lang en gelukkig.
Eucalyptus snoeien
Een klus waar ze allebei aan kunnen werken, is het snoeien van de eucalyptusboom. Dit doe je in de lente. In een stadstuin moet je eucalyptus wel snoeien als je de buren te vriend wilt houden. De groeikracht van een eucalyptus is fenomenaal. Een meter per jaar is niets voor een eucalyptus . Om deze groeikracht een beetje binnen de perken te houden is jaarlijks snoeien de beste oplossing.
In het eerste jaar zorg je dat de eucalyptus de vorm van een boom krijgt. Daartoe laat je één recht opgaande tak staan en snoei je de onderste takken weg. Verdeel de boom in drieën. Een derde is stam. De takken van het middelste derde deel halveer je. De bovenste takken laat je ongemoeid.
Eucalyptus snoeien in het tweede jaar
In het tweede jaar snoei je alle takken weg die je vorig jaar hebt gesnoeid. Deze takken worden ook onderdeel van de stam. Voor de kruin maak je een keuze. Wil je een boom vorm, dan halveer je de onderste takken en kort je de hogere takken in met een derde. Wil je een iets rondere vorm dan snoei je de hoogste takken met twee derde terug.
Snoei altijd net boven een naar buiten gerichte knop. Zo dwing je de tak om naar buiten te groeien en houd je het centrum open.
Het Meisje en de Man snoeien de eucalyptus elk jaar. Ze kunnen er beiden zonder ruzie aan werken en aan het einde van de dag met de oogst in bad. Heerlijk ontspannend. Of je nu een huppelmeisje of een knuppelmannetje bent.
Ben je benieuwd hoe de eucalyptus oogst in het bad terecht komt? Lees dan dit blog.
bathbombs maken uit je voorraadkastje
