paardenmest
Poep in je haar. Het klinkt als een vies grapje uit de film van Ome Willem. Het zou in een tekstballonnetje kunnen staan bij Jan, Jans en de kinderen. Het tuinMeisje moet er altijd hard om lachen. Poep en pies grappen. Misschien een beetje simpel maar het bezorgt haar tranen in haar ogen. Toch is de werkelijkheid een stuk minder grappig. Dat kan ze je wel vertellen. Hoe kreeg ze het voor elkaar?
De werkdag was voorspoedig gelopen. Ze had een paar uur aan een opdracht gewerkt en had nog een uurtje over voordat ze naar het diner moest.
Het diner was een sjiek diner met nieuwe relaties van De Man. Ze had er niet zoveel zin in, maar het hoort nu eenmaal bij de baan van de Man en het Meisje schikt zich. Ze transformeert dan in een dame. Een echte dame. Ze kleedt zich representatief. Stelt niet te moeilijke vragen. Blijft beleefd. Praat niet met volle mond en drinkt niet teveel alcohol. Vooral dat laatste is dodelijk.
In dat overgebleven uurtje kon het Meisje nog best even naar de moestuin om haar frambozen te snoeien. Ze opende de deur van de gezamenlijke schuur om de snoeischaar te pakken. Ach dat was fijn. Eindelijk lagen daar de beloofde zakken met gedroogde paardenmest. Het snoeien van de frambozen was zo gedaan. Ze kon nog best even wat paardenmest uitstrooien over haar moestuinbedden. De moestuingewassen onttrekken tenslotte het hele jaar voedingsstoffen aan de grond. Die moeten er ook weer aan toegevoegd worden. Dat kan met groenbemesters, maar ook met echte mest.
Paardenmest in de moestuin
Paardenmest bestaat uit uitwerpselen en stro. Goede mest heeft de juiste verhoudingen stikstof, fosfor en kalium. De verschillende moestuinboeken die het Meisje er inmiddels op nageslagen had waren het nogal oneens over het gebruik van paardenmest in de moestuin. Volgens de een onttrekt de vertering van het stro stikstof aan de mest waardoor deze voedingsstof niet in de grond terecht komt. Volgens de ander moet je de mest eerst anderhalf jaar composteren om de beste paardenmest te verkrijgen. De derde beweert dat paardenmest simpelweg het allerbeste is wat je in de moestuin kunt gebruiken. Gelukkig is iedereen het er over eens dat het voorjaar de beste tijd is om paardenmest uit te strooien. Zo komen de voedingsstoffen direct bij de planten terecht.
Het is voorjaar. Het Meisje kan dus aan de slag.
Getverderrie. Dit waren grote plakkaten mest. Best goor voor een Meisje die gewend is aan droge koemestkorrels. Afijn, ze moest een gegeven paard niet in de bek kijken, laat staan in de kont. Ze moest iets verzinnen. In de huidige staat kon de mest niet over de tuin verspreid worden. Stel dat één van haar teerbeminde zaailingen in zo’n plak mest terecht zou komen. Dan bestond de kans dat het nieuwe groen zou verbranden door de hoge concentratie aan meststoffen. Ze moest de mest dus kleiner zien te krijgen.
Ze gooide de mest in een kruiwagen en ging er eens goed voor zitten. De plakken eerst in kleine stukjes breken. Daarna de kleine stukjes verkruimelen tussen haar handen. Een van de buren kwam kijken wat het Meisje aan het doen was. Gezellig zo. Even een praatje maken en mest verpulveren met de voorjaarszon in haar gezicht. Het was bijna een zen ervaring.
De buurman moest weer eens gaan en het Meisje bedacht met schrik dat zij ook maar een uurtje de tijd had gehad. Hoe lang zat ze hier eigenlijk al? Zo lang? Ze was bijna te laat!
Paardenmest in je haar
Ze rende naar huis. Stak snel haar haren op. Glipte in een jurkje en zocht bijpassende hakken in de kast. Daar was de Man al. Tijd om te gaan.
Het diner viel ontzettend mee. De relaties waren aardig. De gesprekken interessant. Eigenlijk was het tuinMeisje hier best goed in. Ze was trots op zichzelf.
Alleen al dat water. Ze moest al snel naar het toilet en checkte tijdens het wassen van haar handen, haar opgestoken haar. Wat was dat nu? Kleine donkergrijze stofjes in haar blonde haar. Het zag er niet uit. Voorzichtig viste ze de flufjes uit haar haarlijn. Onbegonnen werk. Het zat overal. Ze rook er eens aan. Nee…. dat kon niet waar zijn…..poep! Ze had poep in haar haar! Er in gewaaid tijdens het verkruimelen van de paardenmest. Vol schaamte keerde ze terug naar de tafel. De representatieve dame was genadeloos ontmaskerd. De representatieve dame was gewoon een tuinMeisje met een jurk aan.
Paardemest in grote plakken!!!!!!!!!!!. Een drie-kwart jaar opzetten met wat ander tuingroen en organisch materiaal is een prima gedeeltelijke compostering.
In het najaar bemesten, gaat de aarde goed beschermd de winter in en hoef je het in het voorjaar alleen nog maar licht in te werken. Als je aarde goed biologisch reageerd, spoelt er niets uit.
Dank voor je tip! Achteraf gezien hadden we dat inderdaad moeten doen. Dat had ook een boel ongemak voorkomen tijdens het etentje 😉
Je bent me er eentje Reny met je poephaar, ik had erbij willen zijn.
Doe zo voort ik word altijd goed gezind wanneer ik uw blog lees.
Dank voor je compliment. Dat doet goed ?