Thaise basilicum
Had ze nu toch weer een impulsaankoop gedaan? Was ze weer voor de bijl gegaan? Ja hoor. Ze had weer eens geen weerstand kunnen bieden aan het uiterlijk van een plant. Een totaal overbodige plant zelfs. Het overkomt het tuinMeisje wel vaker. Instant verliefd worden op het aanzien van een plant. Vaak gaat het dan om details, de geur, de kleur of de vorm van het blad. Net als bij mensen eigenlijk.
Thaise basilicum
Dit keer viel het Meisje voor de dieppaarse bladaanzet. Thaise basilicum? Daar had ze nog nooit van gehoord. In de hoop dat niemand haar zag stak ze voorzichtig een blaadje in haar mond. Het tuincentrum was nogal vol en ze had het idee dat ze elk moment op haar vingers getikt kon worden. Dit smaakte helemaal niet naar basilicum. Wat een teleurstelling. Pfff, basilicum uit Azië. Wat een marketingtruc. Al schouderophalend liep het Meisje weg.
Toch weer terug. Die puntige groene blaadjes, het paarse hart, de paarse stengels. Nog een hapje dan. Hm, een beetje anijsachtig. Een beetje munt. Best lekker eigenlijk. In één zwaai stond de plant in haar winkelwagen.
Eenmaal thuis kreeg de Thaise basilicum een plaatsje vooraan in de kruidenbak. Wat zou dat leuk afsteken, dat paars tegen het witte hout van de bak.
Helaas. De Thaise basilicum had het niet erg naar zijn zin. Stond sprieterig te zijn. Met paarse sprieten. Dat dan weer wel. Teveel kou? Teveel regen? Het Meisje had geen idee.
Dat was een paar maanden geleden.
Inmiddels is de Thaise schone een feest om naar te kijken. Diepgroene stevige blaadjes met een duidelijke nerf. Vol met paars/witte bloemetjes die eveneens eetbaar zijn. Opnieuw dat vleugje anijs. De hint van mint. Nu is ook direct te zien dat basilicum een lid is van de familie van lipbloemigen. Wit aan de onderkant. Paars aan de bovenkant. Gezellig kleurend bij het wit van de kruidenbak.
Basilicum uit Azië
Een rondje internet levert op dat de Latijnse naam ocimum basilicum thyrsiflora is. Een regelrechte tante van de bekende basilicum dus. In Nederland noemen we deze plant “zoete Thaise basilicum”. Vreemd, want er is niets zoets aan. Geïntrigeerd zoekt het Meisje verder. Oef. De oorsprong van gewone basilicum ligt sowieso niet in Italië maar in India. Azië dus. De professor in het Meisje zwijgt wijselijk.
En het gebruik? Zelfs in de keuken is Thaise basilicum een aanrader. Uiteraard in Aziatische gerechten. Maar dat niet alleen. Omdat deze basilicum iets steviger is kun je het eerder toevoegen aan een gerecht. Even meekoken is net iets lekkerder dus nu kun je meteen denken aan soepen of sauzen. Dat hoeft natuurlijk niet. Je kunt het ook dun snijden en rauw over je salade caprese draperen. Zo krijgt je Italiaanse salade toch ineens een echt Aziatisch tintje. Blijkt de plant helemaal niet overbodig te zijn. Gelukkig maar.
