wondklaver in de moestuin
Au. Dat doet flink pijn. Misschien moet ze er even bij gaan zitten. Voorzichtig masseert ze haar voorhoofd in de hoop een blauwe plek te voorkomen. Of nog lelijker. Een forse bult boven haar wenkbrauw. Ze heeft erwtjes in de vriezer liggen. Misschien moet ze die zak even tegen haar voorhoofd aanhouden om te koelen.
Is dat nu bloed aan haar vingers? In de spiegel ziet ze een gat boven haar wenkbrauw. Dit is niet gezellig. Ze is zojuist tegen de oude kruiwagen van haar vader aangelopen. Deze had ze verstopt in een struik. Het roestige handvat vormt nu een maanvormige gleuf in haar voorhoofd. Je kunt spullen ook te goed verstoppen blijkbaar.
En nu? Niet naar het ziekenhuis in ieder geval. Daar hebben ze het druk met het redden van levens van corona patiënten. Toch een tikkie belangrijker. Er zat niets anders op. Ze druppelde een halve fles jodium in de wond en plakte er een pleister overheen.
Een aftreksel maken van wondklaver
Als het Meisje nagedacht had, dan was ze naar haar moestuin gelopen. De wondklaver die ze daar kweekt, heet niet voor niets wondklaver. De officiële benaming is Anthyllis vulneraria en dit laatste woord “vulneraria” betekent wondhelend. Wondklaver zit vol met tanninen en saponinen.
Ze had van de bloemen, bladeren en wortels een aftreksel kunnen maken. Hiervoor gebruik je ongeveer 70 gram. Snijd alles flink fijn. Giet er een halve liter kokend water overheen en laat dit een minuut of 10 staan. Laat dit afkoelen en drenk er een doek in die je op de wond legt. De tanninen zorgen voor het stelpen van het bloed, omdat ze een samentrekkende werking hebben. De saponinen uit de plant zorgen ervoor dat nieuwe huid sneller aangemaakt wordt.
Wondklaver in de moestuin
Maar ja. Dat bedacht het Meisje niet. Ze heeft wondklaver in de moestuin staan omdat een multifunctioneel wondertje is. Anthyllis vulneraria heeft zoveel voordelen, dat het in een tuin gewoon niet kan ontbreken.
Ten eerste is het een schattig plantje om te zien. Wondklaver groeit in de vorm van een speldenkussen en heeft prachtig donkergroen blad, dat bedekt is met haren. Deze haren geven het blad een donzige uitstraling. Aan het einde van lange stelen verschijnen in mei opvallende bloemtrossen. Tientallen vlammend oranjerode lipbloemen liggen in een zachtgeel kussentje. Het Meisje heeft de variëteit Anthyllis vulneraria coccinea.
Ze heeft eveneens wondklaver in de moestuin staan omdat de plant een grote aantrekkingskracht heeft op vlinders, hommels en libellen. Ook gebruik ze wondklaver als kleine stikstof leverancier. Wondklaver is namelijk familie van de vlinderbloemigen. Net als peulvruchten zoals bonen of erwten, zorgt wondklaver ervoor dat er stikstof via de wortels in de grond wordt gebracht. En stikstof is weer goed voor de vruchtbaarheid van de bodem.
Wondklaver in de keuken
Tenslotte is wondklaver eetbaar. Het blad kun je gebruiken in vleesgerechten of in de soep. De bloemen zijn super decoratief in salades of je zet er een kruidenthee van.
Er is één nadeel. Hoewel wondklaver een vaste plant is, leeft hij niet lang. Gelukkig zaait hij zich gemakkelijk uit in zanderige grond en dat heeft het Meisje in overvloed. Voor de zekerheid bestelt ze alvast wat zaden die ze in juni naast de bestaande plant zaait. Ze wil nooit meer zonder Anthyllis vulneraria in de moestuin. Had ze nu maar eerder stilgestaan bij de Nederlandse benaming.
De wond op haar voorhoofd is inmiddels genezen. Zonder wondklaver. Mooi is het niet geworden. De kruiwagen van haar vader staat voor altijd in haar voorhoofd gegrift.
Zoek jij ook bloemen in de moestuin die zo multifunctioneel zijn dat ze alles lijken te kunnen? Lees dan dit blog eens.
