een moestuin in de woestijn
Ze heeft het met muziek. Als ze een nummer hoort kan ze ineens weer terug zijn in haar tienerjaren. Ze heeft het ook met geuren. Een geur kan haar regelrecht in een andere wereld katapulteren. De geur van rozen bijvoorbeeld plaatst haar rechtstreeks in een Arabisch sprookje. Toch was ze er nog nooit geweest dus deze verplaatsing speelt zich geheel af in haar fantasie.
Dat ging veranderen. De Man wilde al jaren dat het Meisje Dubai zou zien. Het Meisje was niet zo zeker van haar interesse. Heeft niet zoveel met wolkenkrabber architectuur. De Man won. De zon scheen aldaar, dus het Meisje ging niet moeilijk doen.
Een tuinMeisje in Dubai
De Man had gelijk. Dubai is een indrukwekkende stad. Alles is er mogelijk. Er wordt gebouwd aan constructies waarvan je denkt dat ze nooit verder dan de tekentafel hadden kunnen komen. Niets is te gek. Extra land in zee? Maak er de vorm van een palm van. Of de wereld. Ook leuk.
Een tram of trein? Dat is zo ouderwets. Dubai heeft het langste volautomatische metro netwerk ter wereld. Net zoals het van alles het langste, hoogste of grootste heeft. Shoppen? Je kunt geen designer opnoemen die niet in de mega mall zit. Hou je niet van winkelen? Dan bekijk je intussen het immens grote zeeaquarium dat zich over alle verdiepingen uitstrekt.
Het Meisje reist graag en bezoekt dan altijd tuinen. Maar dat is meestal in Europa.
Dubai heeft ook tuinen. Maar dan van het soort waar het Meisje helemaal niet van houdt. Felgekleurde 1-jarigen in bizarre vormen. Leuk voor het bloemencorso. Niet voor een tuin.
De Man en het Meisje waren er na twee dagen helemaal klaar mee. Wat te doen met de rest van de week?
Er zijn meer Emiraten
Ze besloten de overige Emiraten te ontdekken. Het beste besluit ooit. Als Japanse toeristen raceten ze in een huurauto tussen bedoeïenen en bergketens. Zagen mensonterende arbeidsomstandigheden en adembenemende musea. Dieporanje zandduinen en lege witte stranden. Ze ontdekten een planten souq. En tuinen. Siertuinen en moestuinen. Boomgaarden vol dadelpalmen maar ook fruitboomgaarden. En dat in de woestijn.
Een moestuin in de woestijn
Fujairah is de moestuin van de Emiraten. Ingeklemd tussen bergen en zee zodat er net iets meer regen valt dan in de overige woestijnstaten. Waardoor er groente en fruit wordt verbouwd. Bananen, citroenen, mango’s en meloenen. Overal. Vers, sappig, en zo van het land. Ze zag aubergines in kleuren die ze niet kende. Ontdekte groentes waar ze nog nooit van had gehoord. Kijk. Daar wordt een tuinMeisje nou blij van
De volgende ochtend stond er rozenjam bij het ontbijt. Het Meisje maakt al jaren jam van haar eigen rozen dus dit was wel even een confrontatie. De ultieme test. Ze heeft altijd het idee dat ze maar wat aanmoddert. Niet altijd in de tuin, maar zeker in de keuken. Zou deze jam net zo smaken als de hare? Ze proefde. Yes! Dit was haar eigen lekkere rozenjam. Zo’n keukenkluns was ze toch niet. In ieder geval niet als het om rozenjam ging.
Thuisgekomen opende ze nog een potje uit de voorraad. Ze deed haar ogen dicht en rook. Ze was weer in Arabië. Het recept lees je in dit blog.
rozenjam
