het einde van het moestuin seizoen
Het tuinMeisje is veel te lang doorgegaan. Ze is net een rupsje nooitgenoeg. Ze weet gewoon niet van ophouden. Zeker niet als ze het heel erg naar haar zin heeft. Iets echt leuk vindt. Zij is zo iemand die je op feestjes altijd als laatste de deur uit moet vegen. Pas als de gastheer en –vrouw staan te gapen, bedenkt dat het tijd is om te gaan. En dan spijt heeft. Omdat het haar misschien ontgaan is dat deze lieverds waarschijnlijk al een half uur signalen staan te geven dat het feest ten einde is.
De moestuin in de herfst
Zo ging het eveneens met de moestuin. Het Meisje bleef maar zaaien, kweken en oogsten. Dat laatste in steeds mindere mate. Maar ja. Je kon het nooit weten. We hadden tenslotte een prachtig naseizoen dus misschien kwam de muizenmeloen toch nog tot vruchtzetting. Misschien werden haar vijgen nog rijp. Misschien kon ze nog een laatste lichting spinazie oogsten. Afijn. Tuinieren is vooral hoop
Nu het gevroren heeft weet ze dat dit ècht het einde van het moestuinseizoen is. Ze heeft haar plantbedden winterklaar gemaakt en zal alleen nog op haar tuin komen om wat kool te oogsten.
Het einde van het moestuin seizoen
Op de Belgische tv zag ze Wim Leybaert een mooie bespiegeling over het einde van het moestuinseizoen houden: “Als de natuur in rust gaat, kunnen de mensen ook in rust. Het is goed geweest. Het is tijd om bij het haardvuur te zitten en te genieten van de winter.” Wim heeft gelijk. Halloween luidt het einde van het moestuin seizoen in. 31 Oktober. De oogst is binnen. Het is tijd voor rust.
De aandacht en de drukte verplaatst zich naar binnen. Het tuinMeisje gaat het huis gezellig maken. Veel groen naar binnen halen in de vorm van bomen, takken en planten.
Dat klinkt ineens ook weer heel erg behaaglijk. Ze ziet zichzelf bij de haard kruipen met een fijn moestuinboek. Zo bezien lijkt het bijna een voordeel dat er een einde is. Een natuurlijk einde van het moestuinseizoen. Een grens. Een nieuw begin.
Lekker duidelijk allemaal. Kan iemand het Meisje nu nog vertellen wat het natuurlijk einde van een feestje is?
Alles opeten natuurlijk! En anders wecken, zouten, inmaken…hihi.