tuinkers
Je hebt het vroeger als kind vast wel eens geprobeerd.Tuinkers zaaien. Een schoteltje, een stukje uit elkaar getrokken zigzag watten. Bevochtigen, zaadjes zaaien en binnen de kortste keren kon je groente eten. Gemakkelijker werd het niet. Toch is de kans groot dat je nu nooit meer tuinkers zaait. Dat je het, net als het tuinMeisje, gewoon een beetje vergeten bent. Hoe is dat nu toch mogelijk? Je ziet op de foto wat een mega kiemkracht deze plantjes hebben. Ze torsen het hele zaadmatje op hun hoofdjes. Voor tuinkers heb je niet eens een tuin nodig. Dit groen doet het uitstekend op de vensterbank zoals je nog weet uit je kindertijd. Daarin is niets veranderd. Waarom het plantje tuinkers heet, is het Meisje dan wel weer een raadsel. Ze heeft het nog nooit in een tuin zien staan. Toch refereren de Engelse en de Duitse benamingen ook naar tuinen. Tuinkers moet dus in de tuin geplant kunnen worden. Anders zou de naamgeving niet kloppen.
Dit jaar zat de tuinkers bij de AH moestuintjes. Het Meisje was daar eerst een beetje schamper over, maar ze trekt haar woorden volledig in. Tuinkers maakt tuinieren laagdrempelig en daar houden De Meisjes van. Laagdrempelig. En gemakkelijk. Bovendien kun je de kiemen al na een week eten en is het erg lekker. Dat was het tuinMeisje toch ook een beetje vergeten. De smaak. Een beetje mosterd. Een beetje rucola. Niet vreemd, want het is een ver familielid van beide planten. Die onderling ook weer familie zijn. Net als kool en…. Afijn, daar gaat het nu niet over. Terug naar de tuinkers. Die kan inderdaad gewoon in de tuin gezaaid worden. Het wordt een plant van ongeveer 50 cm hoog. Langwerpig blad en witte enkelvoudige bloemetjes. Het blad wordt dan iets sterker van smaak maar is nog steeds lekker. De bloemetjes smaken eveneens pittig en zijn heerlijk door de salade.
Tot verwondering van het Meisje zijn Nederlanders niet de enigen die tuinkers eten. Net zo min als het een overgebleven hype uit de jaren ’70 is, zoals ze stiekem dacht.
Uit oude Griekse beschrijvingen blijkt dat de plant 400 jaar voor Christus al gegeten werd. Niet alleen door Grieken, maar ook door de Perzen, Romeinen en de bewoners van het oude Egypte. Het tuinMeisje begrijpt het wel. In al zijn nietigheid en alledaagsheid zou je bijna vergeten dat tuinkers heel gezond is. 100 Gram levert een dikke 500% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) vitamine K, ruim 80% van de dagelijkse benodigde vitamine C en 40% van de ADH vitamine A. Bovendien werkt tuinkers ontstekingsremmend, bloedzuiverend en laxerend. Zo’n klein plantje en toch zoveel goede eigenschappen. Het tuinMeisje moet zich schamen dat ze tuinkers al die jaren over het hoofd heeft gezien. Ze gaat dit jaar een paar plantjes uit laten groeien tot fijne grote planten voor op de moestuin. Zo kan ze zelf tuinkerszaad winnen en heeft ze volgend jaar genoeg tuinkers voor weer een nieuw moestuinjaar. Dan kan ze de tuinkers nooit meer vergeten.
