vlierbloesem
Vlierbloesem is de nieuwe “little black dress” van de Meisjes. Vlierbloesem past altijd, bij elke gelegenheid. En het is er weer tijd voor dus wij kunnen ons geluk niet op. We gebruiken het voor al onze desserts, koekjes, fruit en drankjes.
Ooit had ik een bijzondere vlier in de tuin met bruinrood blad waar de lichtroze bloemschermen prachtig tegen af staken. Sambucus nigra Black Lace. Een plaatje. Diep ingesneden, bijna geveerd blad. Zwaar geurende bloemen eind mei, begin juni waarbij je op moet letten om ze in je gulzigheid niet allemaal te plukken. Dan mis je de bonus. De bijna zwarte vlierbessen die in augustus, september aan de plant verschijnen. Daar kun je namelijk heerlijke vlierbessenwijn van van maken.
Ik krijg gewoon heimwee nu ik deze bijzondere dame beschrijf.
Maar goed, ze werd te groot voor mijn postzegeltuin. Ik behelp mij nu met het alternatief. Er staan enorme struiken naast de vaart in mijn straat. Dus ga ik ’s avonds met de man van de moestuin op pad. Gewapend met emmer en snoeischaar. Natuurlijk weten we dat je vlierbloemen het beste ’s ochtends kunt plukken als de dauw net op de bloemschermen is verdampt, maar we schamen ons toch een beetje. Het voelt alsof we op roverspad zijn. Zeker nu er in Zeeland boetes uitgedeeld zijn aan mensen die illegaal zeekraal en lamsoor sneden. Misschien niet helemaal hetzelfde maar toch…. Dus wachten we tot het donker is. Wat lang duurt in deze tijd van het jaar. Zeker als je er op wacht.
Gelukkig hebben we onze emmers vrij snel vol en kunnen we tevreden huiswaarts keren. Maar wat jeuken mijn benen toch? Blijkt dat ik in mijn haast niet goed op de brandnetels hebben gelet. Een klein zwart jurkje zit er voorlopig even niet in.
