zomerblog: komkommerkruid
Het is vakantie en De Meisjes schrijven een boek. Daarom herhalen ze hun favoriete blogs nog een keer voor je. Om dubbel van te genieten. Dit keer het zomerblog: komkommerkruid.
It’s my pride and joy zouden de Engelsen zeggen. Waarschijnlijk bedoelen ze daar hun kinderen mee maar die heeft het Meisje niet, dus niemand voelt zich beledigd. Beledigd dat al haar liefdevolle gevoelens voor dit moment naar het komkommerkruid gaan.
Het is vooral de kleur waar het Meisje verliefd op is. Blauw. Ultramarijn. Kobaltblauw. Echt blauw dus. Niet dat teleurstellende blauw dat je nog wel eens tegenkomt bij gewassen in de siertuin. Planten die er op het etiket bij het tuincentrum hemelsblauw uit zien, maar in jouw tuin nogal bleek uitvallen. Er uit zien als afwaswater. Of ze zijn paars. Of blauw dat tegen roze aanhangt. Maar nooit blauw. Lapis lazuli blauw.
Daar heeft komkommerkruid of borago geen last van. Bij het zien van het kruid wordt het Meisje vrolijk. Deze kleur associeert ze met zon, met zee, met Cote d’Azur. Perfect voor een zomerblog.
Komkommerkruid zaaien
Toch was ze niet van plan om het gewas in haar moestuin te zetten. Na de invasie van het komkommerkruid van vorig jaar vond ze het tijd worden voor iets anders. Daar dacht het kommkommerkruid zelf echter anders over. Die is van het type: eens gezaaid, altijd gezaaid.
Dit jaar verscheen hij weer opnieuw. En niet alleen in de kruidenbak, maar overal. In het gras. In de andere borders. In de schaduw en bij de buren. Dan wordt het Meisje week, strijkt ze met haar hand over haar hart. Haalt ze her en der de zaailingen weg die echt op een verkeerde plek staan, en laat het komkommerkruid verder zijn gang gaan.
De zaailingen lijken in het begin onschuldig. Schattige eironde blaadjes die . lichtbehaard zijn. Dit verandert snel. De plant stijgt binnen de kortste keren naar een meter, met stevige holle stengels. De stengels vertakken sterk en aan ieder uiteinde verschijnen trossen vol met bloemknoppen. De bijen zijn er dol op. Het tuinMeisje is gelukkig niet de enige in haar adoratie.
Komkommerkruid eetbaar
Van komkommerkruid is alles eetbaar. De bloemen sowieso. Deze smaken licht naar komkommer. Maar ook de bladeren zijn lekker ook al durf je ze nauwelijks in je mond te steken omdat ze zo sterk behaard zijn. Wees gerust. De beharing proef je niet. De bladeren zijn heerlijk in een salade of om als dolma’s te vullen.
Tegen verkoudheid zet ze thee van de bladeren en ze gebruikt de bloemen om in te vriezen in ijsblokjes. Dat doet het altijd leuk in een zomerse cocktail.
De bloemen zijn eveneens een succes tijdens de limoncello workshops van De Meisjes. Ze staan prachtig als decoratie op komkommer gazpacho bijvoorbeeld. Ook leuken De Meisjes er de tafelboeketten mee op. Als de deelnemers er achter komen dat deze bloemen niet alleen eetbaar, maar zelfs lekker zijn, is de tafelversiering binnen de kortste keren verdwenen.
Dat is niet erg. Het Meisje heeft genoeg. Gezien de enorme voortplantingsdrang van borago heeft ze dit kruid volgend jaar gewoon weer in haar moestuin staan. Net als het jaar daarna. En het jaar daarna.
Er zijn veel eetbare bloemen, maar weinig bloemen zijn ook echt lekker. Niet alleen de bloemen van komkommerkruid zijn smaakvol. Ook de bloemen van Chocolade cosmea zijn eetbaar en smaken naar chocolade. Echt waar. In dit blog lees je er alles over.
