zomerblog: Nieuw-Zeelandse spinazie
Het is vakantie en De Meisjes schrijven een boek. Daarom herhalen ze hun favoriete blogs nog een keer voor je. Om dubbel van te genieten. Dit keer het zomerblog: Nieuw-Zeelandse spinazie.
Het tuinMeisje is het gek op spinazie. Dat was vroeger wel anders. Als klein meisje spuugde ze het tegen de muur als er weer eens een lepeltje naar binnen gewerkt moest worden. Nu eet ze regelmatig spinazie. Het kan verkeren.
Toen ze besloot om te gaan moestuinieren was spinazie dan ook een van de eerste groentes die ze zaaide. Lekker snel resultaat. Een paar weken na het zaaien kun je al eten. Toch viel dat nogal tegen met dat eten. Spinazie is best lastig. Zodra je eventjes niet oplet schiet de spinazie door en dat gebeurt vaker dan je denkt. Heb je het druk op je werk of ga je een weekendje weg…vergeet het maar. Zodra je er weer met je aandacht bij bent, is je spinazie doorgeschoten. Dan verschijnen de bloemen en kun je de plant wel afschrijven. Staat hij nog niet in bloei dan komt dat waarschijnlijk omdat de slakken alles opgevreten hebben. Kortom. Spinazie is vaak een teleurstellend gewas om te kweken.
Maartens Moestuin
Een paar jaar geleden zag het tuinMeisje Maartens Moestuin op televisie. De serie is nog te zien op NPO Start. Kijk ernaar. Het is een aanrader. Voor Maarten heeft ze sowieso een zwak omdat hij zo fijn schrijft, maar sinds die serie is hij tevens haar moestuin held. Van Maarten leerde ze dat Nieuw-Zeelandse spinazie een uitstekend alternatief is voor gewone spinazie.
Nieuw-Zeelandse spinazie in je moestuin
Nieuw-Zeelandse spinazie is eigenlijk helemaal geen spinazie. Deze spinazie is wat steviger en bezorgt je geen stroeve tanden na het eten. De smaak komt wel overeen en het wordt op dezelfde manier bereid als gewone spinazie.
De bestelde zaden zagen er prachtig uit. Kleine piramides met meerdere zaadjes erin. Het Meisje had ze in haar eigen tuin voorgezaaid in zaaibakjes. Meteen naar de moestuin was nog een stap te ver in deze experimentele fase. Daarna begon het te regenen, te regenen, en te regenen. Na een paar weken moesten de zaailingen gered worden. Alles stroomde over.
Zo belandde de zaaibak op de vensterbank. Eenmaal achter glas ging het ontkiemen rap. Achteraf bleek overigens dat het tuinMeisje een enorme misser had begaan. De zaden van Nieuw-Zeelandse spinazie moeten voor het zaaien eerst een etmaal geweekt worden. Gelukkig had moeder natuur die fout mooi gecompenseerd.
Daarna stonden de zaailingen ferm rechtop. Mooi lichtgroen en stevig. Zodra het eerste echte blad aan het steeltje verschijnt werden ze overgezet in de vaste grond. Op weg naar een nieuw leven op de moestuin.
Nieuw-Zeelandse spinazie wordt geoogst door de toppen uit de plant te halen. De plant groeit daarna gewoon weer verder. Het Meisje oogst er de hele zomer al van. Ze hoopt dat deze nog heel lang voortduurt. Nieuw-Zeelandse spinazie kan namelijk niet tegen vorst, maar zover is het nog lang niet…toch?
Er zijn meer alternatieven voor spinazie. Wat dacht je van deze schoonheid, boomspinazie. Lees in dit blog hoe je boomspinazie oogst.
