zure kers
De boom in de tuin van het Meisje is topzwaar. Geen mooie natuurlijke parasol meer tegen de zon in haar woonkamer. Meer een treurwilg. De takken buigen zwaar door. Ze stoot er met haar hoofd tegenaan als ze door de tuin loopt, zo sterk krommen de takken naar beneden. Elke twijg is beladen met vruchten. De vruchten van de zure kers. Nu nog graderend in alle kleuren tussen geel en rood. Straks zit de boom vol met knalrode juwelen. Zure juwelen. Dat is de reden dat het Meisje er nog nooit van gegeten heeft. Nou ja. 1 Keer.
De boom was er eerder dan het Meisje. De eerste zomer in haar tuin was ze bloednieuwsgierig. Ze had aan de stam gezien dat het een fruitboom was. De witte wolk aan bloemen in het voorjaar gaf nog weinig prijs. Totdat de eerste kersen verschenen. Het Meisje kon haar geluk niet op. Wat een zaligheid. Ze had een kersenboom in haar tuin. Eigen kersen. Middenin de stad. Wie kon haar dat nazeggen.
Enige weken later kleurden de vruchten lichtrood. Daarna knalrood. Nog steeds niet dat diepe donker rode van kersen. Goh wat duurt het lang voordat ze rijp werden. Inmiddels hadden de vogels de kersen ontdekt. In mum van tijd was de boom leeg. Zouden de vruchten dan toch rijp zijn? Voorzichtig stopte het Meisje een achtergebleven kers in haar mond. Gadver! Zuur! Duidelijk nog niet rijp. Totdat de resterende kersen op haar terras vielen. Overrijp. En nog steeds zuur. Het Meisje had een zure kers in haar tuin. Wat een teleurstelling.
De verschillende benamingen van zure kers
Het is dat het Meisje zo kieskeurig is, want eigenlijk is het een prachtige boom. Klein. Mooi grillig van vorm. Er zijn nog al wat namen voor. Zure kers, morel, kriek. Allemaal naast de officiële benaming Prunus cerasus. Allemaal duidend op dezelfde boom.
Zure kers kweken
Een zure kers is gemakkelijk te kweken. Zon, schaduw. Het maakt hem niet uit. Echt een boom voor onze noordelijke regionen. De vruchten rijpen zonder hulp. Een andere kers in de buurt, zonnig weer, ervaren tuindershanden. Allemaal niet nodig. Een zure kers krijgt altijd vruchten. Het enige wat hij af en toe nodig heeft is mest. Sinds het debacle met paardenmest gebruikt het Meisje koemestkorrels. Lekker makkelijk.
Inmiddels is ze vele jaren verder. De man is in huis gekomen en hij is dol op zure kersen, zeker nadat hij het recept van het keukenMeisje een beetje had aangepast en de kersen in brandewijn had ingelegd. Man man, zo lust het tuinMeisje ook zure kersen. Daar komt bij dat zure kersen nóg veel gezonder zijn dan gewone kersen (als ze niet in alcohol gedrenkt zijn uiteraard). Ze bevatten meer voedingswaarden en vitamines. Ook schijnen ze de slaap te bevorderen. Helaas zijn de vogels zijn hem altijd voor. Vandaar dat De Man er bij het Meisje op aandrong om de vogels eens te slim af te zijn. Dit jaar dekken ze de fruitboom af met een net.
Zure kers snoeien
Na de oogst gaat het Meisje de boom snoeien. Af en toe is dit nodig. De stijle rechtopgaande takken knipt ze er af. Dit zijn waterloten. Ook kruisende takken haalt ze weg zodat de takken niet tegen elkaar aan schuren. Ze houdt de boom mooi open en luchtig. Klaar voor de nieuwe oogst van volgend jaar.
Wil je liever een fruitboom op je balkon? Lees dan dit blog eens.
een appelboom op je balkon
