de Meisjes van de Moestuin > home > de moestuin > zwarte komijn

zwarte komijn

Auteur: Reny 20 juni 2017 2 Reacties

“Overdrijven is ook een vak.” De Meisjes horen het wel vaker. Als iemand opmerkt dat het met de hoeveelheid boomspinazie en kamille op de moestuin nogal meevalt. Als een vriendin de koekjes proeft die in ons blog als mislukt werden af geserveerd.

Inderdaad. Overdrijven is een vak. Toevallig een vak dat De Meisjes heel goed verstaan. Allebei. Gewoon omdat ze dat leuk vinden. Er samen altijd heel erg om moeten lachen.

Overigens niet om de overdrijving die je in het dagelijks leven vaak tegen komt. Mensen die je vertellen hoe fan-tas-tisch het met ze gaat. Die doorzagen over hun ge-wel-dige leven en niet op kunnen houden over hun enorm in-te-re-ssante vrienden. Daar hebben De Meisjes nou weer een hekel aan. Dat vinden ze gebral. Blijkbaar zijn er vormen van overdrijving waar Meisjes niet tegen kunnen.

Toch vallen ze zelf ook nog wel eens in een valkuil gegraven door overdrijving. Die van een tijdschrift in dit geval.

Nigella sativa

Ze had het gelezen. Ergens in een tuinblad. Zwarte komijn moest je in de moestuin hebben. Nigella sativa. Familie van het juffertje-in-het-groen. De schitterende helderwitte bloemen zouden uit toornen boven ragfijn fris groen. De zwarte meeldraden krachtig afsteken tegen het frisse wit. Daarna zouden de zaaddozen opzwellen en bomvol zitten met zaden die al duizenden jaren werden geroemd vanwege hun geneeskrachtige werking én hun bijzondere smaak.

Zwarte komijn kweken

Het tuinMeisje ging voor de bijl. Moest en zou deze bloemen in haar tuin kweken. Dat was een paar jaar geleden en het bleek een tranendal. Ok. Niet letterlijk. Dat is overdreven.

De zaden kwamen niet op. Of de plantjes werden bij verplaatsing naar de moestuin direct verorbert door ongedierte. Ver voordat er van helderwitte bloemen gesproken kon worden. Laat staan van opzwellende zaaddozen.

Dit voorjaar gaf het tuinMeisje de zwarte komijn nog één kans en zowaar. Het is gelukt. Het Meisje zaaide in vrij grote zaaipotjes. Potmaat P9 worden deze in tuindersland genoemd. De zaailingen kwamen op. Het Meisje zette de zaaipotjes op een schaal die ze continu bewaterde. Zo bleven de zaailingen in vochtige grond staan en dat hielp.

Ze verpotte de zaailingen niet. Dat durfde ze niet. Ze dunde ze een beetje uit. Daarna kwam het moment om ze naar de moestuin te verplaatsen maar ze durfde weer niet. Ze liet ze in P9 op een schaal staan. In de volle zon.

Nu is het eindelijk zover. Het gewasje staat in bloei. Maar helderwit? Schitterend? Wuivend? Nou nee. Dat valt een beetje tegen. Het zijn schattige witgroene bloemetjes, maar ze zijn klein. Vallen bijna weg tegen het lage groen. Overdrijven is blijkbaar een vak dat anderen ook goed beheersen.

De zaden van zwarte komijn

Misschien is het Meisje te ongeduldig en moet ze wachten op de zaaddozen. De lijst met bewezen geneeskracht die ze heeft gevonden is indrukwekkend. Alle enge ziektes komen voorbij van diabetes, via reuma en kanker. Zwarte komijn is overal goed voor. Het werkt spierontspannend, ontstekingsremmend, koortswerend, bloeddruk verminderend en het verbetert de ademhaling. Tjonge jonge. Dat is nogal wat.

Ze wacht toch nog maar op de fan-tas-tische zaaddozen. Nog even dan.

Ben je benieuwd naar gewassen waarbij we bij het kweken echt de mist in gingen? Zonder overdrijving? Leer dan van dit blog.