aardperen
Dat was het einde van de aardperen. Ten onder gegaan aan de netheid van de tuinoppas. Je hoort het tuinMeisje niet klagen. Ze zit in een luxe positie. De ouders van het Meisje zorgen tijdens haar vakantie voor huis, tuin en kat. Geheel vrijwillig. Dat levert voordelen op voor beide partijen. Een vakantie in een mooie omgeving voor de ouders. Een schoon en fris huis bij thuiskomst van het Meisje. Bloemen in de vaas en een kat die het Meisje en de Man helemaal niet heeft gemist.
Toch is er een klein probleem. De vader van het Meisje is een veel nettere tuinier. Houdt van aangeharkte aarde tussen de planten. Terwijl er bij het Meisje helemaal geen aarde te zien is. Laat staan aangeharkt. Hij vindt haar tuin te vol. Zij vindt zijn tuin saai. Een gevalletje generatieverschil. Niets mis mee. Behalve bij thuiskomst na de vakantie. Dan heeft de vader vol ijver het Fijnstraaltje tussen de stenen vandaan gewied. Staan alle bloemen keurig gesteund rechtop en zijn de uitgebloeide bloemen tot de grond afgeknipt. Inclusief de bloemen van de aardperen.
De bloemen van aardperen
Het Meisje was er zo blij mee. Aardperen staan namelijk in een siertuin zonder dat je beseft dat het eetbaar groen betreft. De bloemen zijn prachtig. Het is familie van de zonnebloem. Net zulke hoge benen maar eleganter. Een feest om te zien. Hoog boven de andere planten uit reikt ze met kleine gele bloemen naar de zon.
Aardperen oogsten
Vanaf het moment dat de bloemen afsterven kun je aardperen oogsten. Je eet namelijk de wortel. Dit zijn eetbare knollen. Deze knol is een beetje een lelijk ding. Doet denken aan gember, maar dan met nog meer knobbels. Van zijn uiterlijk moet een aardpeer het dan ook niet hebben. Maar de smaak, die is onovertroffen. Een beetje artisjok. Een beetje noot. En als de vorst er overheen is geweest zelfs lichtzoet. Een delicatesse.
Aardperen in pot
De aardpeer stond in een grote pot. Aardperen in een pot kweken is niet moeilijk. Dat is een kwestie van wortelknollen op een laag goed gevoede plantaarde leggen, aanvullen met een dikke laag van dezelfde aarde en wachten. Ze vragen zo wat meer water dan in de volle grond, maar verder is het een aanrader omdat aardperen nogal woekeren. Er is nog een voordeel. Je kunt ze zo veel gemakkelijker kunt oogsten. Oogsten is op deze manier een kwestie van ’s winters de pot omkeren en de wortelknollen tussen de aarde uit vissen. Waarom moeilijk doen als het ook gemakkelijk kan? Maar ja. Zover was het nog niet. Het meisje vermoedt dat de wortelknollen nog niet klaar zijn voor consumptie.
Er zit niets anders op. Ze laat de knollen in de grond zitten tot ze in het voorjaar weer op komen en bloeien. Hopelijk geven ze volgend jaar een extra goede oogst. Het Meisje zal haar vader van tevoren waarschuwen.
