aubergine
Als het tuinMeisje met vakantie gaat schuift ze al haar potplanten bij elkaar in een hoek van de tuin. Een uitgerolde tuinslang ernaast zodat ze het haar tuinoppas zo gemakkelijk mogelijk maakt.
In het postzegeltuintje van het meisje ziet dat er zeer weelderig uit. Al die rijen en kleuren beplanting. De potten zet ze op verschillende hoogtes zodat de planten niet in elkaars licht staan. Echt een feest voor het oog. Het is dat ze op het terras ook nog plaats nodig heeft om te zitten, anders zou ze het altijd zo lekker vol zetten. Tot verdriet van de Man overigens. Die moppert sowieso al dat er in de tuin meer ruimte voor planten is dan voor mensen.
Bij terugkomst werd het tijd om dit feest weer op te ruimen. Er moest tenslotte weer een zithoek komen. Om te zonnen. In welke zon ze moet zitten is haar nog niet duidelijk. Die laat zich sinds haar terugkeer niet meer zien, maar dat terzijde.
Tijdens het onttakelen van de wildernis deed ze een onverwachtse vondst. Er hing een aubergine aan de plant. Eén he-le au-ber-gine. Zonder schimmel, zonder bruine plekken. Gewoon helemaal gaaf.
Eén aubergine schamper je nu misschien, maar één aubergine is een verbetering van 100% ten opzichte van voorgaande jaren.
Aubergine kweken
Het meisje heeft nu eenmaal geen kas. Ze kweekt aubergines in de buitenlucht en omdat ons klimaat daar helemaal niet geschikt voor is, mislukt het avontuur meestal. Of eigenlijk…altijd. Aubergines hebben zowel bij het ontkiemen van de zaden als tijdens de groei, veel warmte nodig. Anders gaan ze in staking. Groeien ze gewoon helemaal niet. Het Meisje is dan ook nog nooit verder gekomen dan een plant met bloemen.
Leuk hoor. Aan de bloemen van de aubergine kun je goed zien dat ze familie zijn van de aardappel. Leuke paarse bloemen met een opvallend geel hart dat uit de plant steekt om zoveel mogelijk bijen aan te trekken. Maar ja. Daar is het haar niet om te doen. Die bloemen.
De bloemen vallen er bij haar altijd af na de bloei, zonder ook maar een begin van vruchtzetting. Behalve dit jaar. Tot haar vreugde verscheen er eind juni een aubergine aan de plant. Dat moest gevierd worden. Helaas. Te vroeg gejuicht. De aubergine werd al bruin voordat hij de grootte van een duim had.
Beteuterd zocht het Meisje in de boeken. Het bleek een schimmelziekte te zijn. Om deze te bestrijden snoeide ze zoveel mogelijk blad weg zodat er weer meer lucht bij de plant kon komen. Daarna heeft ze de plant regelmatig bemest met koemestkorrels. De overmatige regen deze zomer zorgde ervoor dat de plant niet uit kon drogen. Zo heeft elk nadeel…. nou ja… je weet wel.
Ze zette de aubergine in een beschut hoekje van de tuin en ze schoof voor de zekerheid de basilicum een klein stukje op zodat deze er naast kwam te staan. Ook dat had ze ergens gelezen.
Aubergine oogsten
Nu is het tijd om haar ene aubergine te oogsten. Hij is goed van kleur en als het Meisje zachtjes in de aubergine knijpt geeft hij mee. Dat betekent dat hij rijp is. Het Meisje gaat er iets heel bijzonders mee maken. Dat heeft haar aubergine wel verdiend.
aubergine met salsa verde
