de moestuin in december
Het Meisje is gewoon lui in de winter. Ze zou het liefst de winterslaap introduceren in haar leven. Er zijn genoeg dieren die in winterslaap gaan, omdat er niet genoeg voedsel te vinden is om in leven te kunnen blijven. Ze onttrekken zich aan de kou en gebruiken hun vetreserves om de winter door te komen. Ziedaar het grote voordeel. Lekker veel slapen. De koude narigheid en nattigheid aan je voorbij laten gaan. Weer wakker worden als de zon gaat schijnen. Slank als een den
Zo is het leven van mensen nu eenmaal niet ingericht. Het leven van het Meisje evenmin. Dat betekent dat ze zichzelf dwingt om naar buiten te gaan. Dwingt om naar haar moestuin te gaan. Het Meisje blijft ook in de winter, groente oogsten. Omdat het kan. Omdat ze het moet van zichzelf. Omdat ze weet dat ze iedere keer weer met hernieuwde energie thuis komt van het werken in de moestuin. Ook zij is tenslotte geen binnenmens.
Voor mensen is er dus genoeg voedsel in de moestuin in december. Zo heeft naar buiten gaan ook nog een doel.
Oogsten in december
De aardperen leveren in de tuin van het Meisje een groot deel van de winteroogst. Dat komt omdat aardperen enorme woekeraars zijn. Gelukkig wel hele mooie woekeraars. Het is familie van de zonnebloem, maar heeft elegantere bloemen. Vanaf het moment dat de bloemen afsterven kun je aardperen oogsten. Je eet namelijk de wortel. Van zijn uiterlijk moet een aardpeer het niet hebben. De smaak is daarentegen onovertroffen. Een beetje artisjok. Een beetje noot. En als de vorst er overheen is geweest zelfs lichtzoet. Een delicatesse.
Winterharde groente
Daarnaast kweekt het Meisje iedere winter Cavolo nero. Ook al zo’n beauty. De Nederlandse benaming is palmkool. Dat heeft alles te maken met de groeiwijze van de plant. Palmkool vormt grote, bijna zwaardvormige bladeren aan een dikke steel. Het blad oogst je van onderaf waardoor de steel steeds prominenter in beeld komt. Zo ontstaat de vorm van een palm.
De moestuin in december kan niet zonder boerenkool. Bij voorkeur paarse boerenkool. Zie je paarse boerenkool ergens staan, dan draai je je hoofd nog een keer om. Deze plant moet je hebben. Zelfs als je geen moestuin hebt. Gewoon in een pot op je balkon, of tussen de sierplanten in de tuin. Naarmate de winter kouder wordt, verdiept de kleur van de bladeren zich. Van paars, naar diep donker paars. Een feest om te zien.
Bladgroente in de winter
Naast deze grootleveranciers van groente in de winter, oogst het Meisje ook kleiner groen. Groen dat minder ruimte in neemt. Winterpostelein bijvoorbeeld. Winterpostelein combineert een teer uiterlijk met een ongelooflijke winterhardheid. De blaadjes kunnen een beetje bruin worden als het echt heel hard vriest, maar als je de lelijke blaadjes verwijdert, verschijnen er gewoon weer nieuwe en verse. Winterpostelein levert geen mega oogst op, maar zorgt wel voor wat afwisseling in je winterse oogst.
Dit jaar kweekte ze voor het eerst Jagallo nero. Ook al zo’n winterkoning. Een kruising tussen cavalo nero en bladkool. Diep ingesneden blauw/grijze bladeren in de vorm van een eikenblad. Een feest voor het oog.
Het is duidelijk. Het Meisje kweekt wintergroente niet alleen als voedselvoorziening. Het uiterlijk van de plant is voor haar minstens zo belangrijk. Als ze dan toch niet in winterslaap is, kan ze er maar beter voor zorgen dat haar ogen wat moois te zien krijgen. Ook daar krijgt ze energie van.
Terugkijken hoort bij december. Het Meisje keer terug op haar mooiste mislukking. Ze trachtte lijnzaad te oogsten. Het liep anders.
vlas, de mooiste mislukking van de moestuin
