hindergroen
Hindergroen. Echt, het Meisje zou willen dat ze dit woord zelf bedacht had. Het is een kernachtig woord terwijl je flink wat woorden nodig hebt om te beschrijven wat het betekent. Ook is het een woord waar je direct een voorstelling bij hebt. Het Meisje gebruikt het woord dagelijks in het moestuinseizoen, maar wel iets genuanceerder dan de oorspronkelijke bedenker van het woord, Martine Bijl. Voor Martine was hindergroen onuitroeibaar onkruid. Voor het Meisje is het onkruid dat op een verkeerde plek in de tuin opduikt. Onkruid kan namelijk ook op een mooi plekje belanden. Dan laat je het lekker staan omdat het leuk bloeit of fijne insecten aantrekt. Het is dan nog steeds onkruid, maar niet vervelend. Het groen past in het plaatje dat je voor ogen had. Maar onkruid dat op een plek staat waar je groente wilt zaaien is hinderlijk. Hindergroen dus. Briljant toch? Alleen al daarom had ze het woord zelf willen bedenken.
Het is vroeg in het voorjaar en tijd om de tuin voor te bereiden op een nieuw moestuinseizoen. Dat begint met opruimen en onkruid wieden. Geen leuk werk maar het moet nu eenmaal gedaan worden.
Onkruid is lastig spul. Het groeit snel. Sneller dan je groente en het kan daardoor al in korte tijd én de plaats van je groente innemen én de voedingstoffen uit de grond halen die eigenlijk voor je dierbare groen bestemd waren. Irritant! Een ander naar trekje van onkruid is dat het veel zaad produceert. Zaden die een flinke afstand kunnen overbruggen en lang kiemkrachtig blijven. Het waait over uit de buurtuin of het zat al jaren in de grond van het stukje tuin waarop jij tuiniert.
Hindergroen voorkomen
Onkruid voorkomen is lastig, maar het is niet onmogelijk. Houd in gedachten dat onkruid net als jouw gewassen licht, water en ruimte nodig heeft om te groeien. Het is dus zaak om hindergroen hiervan te onthouden.
Een dikke laag organisch materiaal waarmee je de bodem bedekt, voorkomt dat er licht bij het onkruid komt. In tuinierstermen heet dit mulchen. Hiervoor kun je bijvoorbeeld gemaaid gras gebruiken, maar ook stro of cacaodoppen. In de permacultuur gebruikt men hier karton voor. Hele stukken grond worden afgedekt met karton waardoor het groen eronder doodgaat. Het Meisje vindt het een lelijk gezicht, maar effectief is het wel!
Zorg dat je onkruid geen water geeft. Een tuinsproeier is heel handig, maar zo krijgt alle aarde water. Ook de grond die dat niet nodig heeft. Geef dus water met de hand en gebruik een gieter waarmee je het water dicht bij de planten giet. Zo geeft je alleen water daar waar het nodig is en bespaar je er ook nog eens op.
Door dicht op elkaar te planten voorkom je dat onkruid ruimte krijgt. Als er op het pakje zaden staat dat de planten 50 centimeter uit elkaar gezet moeten worden, dan houd jij 30 centimeter aan. De ruimte kan maar één keer ingenomen worden. Liever door je favoriete groen dan door hindergroen.
Zelfs als je je aan deze regels houdt zal er nog steeds onkruid aan je aandacht ontsnappen. Dan is het zaak om onkruid te verwijderen.
Onkruid verwijderen
Jammer genoeg is er geen gemakkelijke manier om onkruid te verwijderen. Je kunt natuurlijk bestrijdingsmiddelen gebruiken maar blijf hier ver vandaan. Het is slecht voor het bodemleven en je gewassen nemen de gifstoffen op uit de grond. Vervolgens heb jij deze groente weer op je bord. Je kunt wel raden wat je dan nog meer eet.
Het moet dus op een moeilijkere manier. Als onkruid nog klein is kun je de grond oppervlakkig schoffelen. Daarmee snijd je het onkruid als het ware uit de aarde. Is het onkruid al wat groter of heeft het een diepe penwortel zoals bijvoorbeeld paardenbloemen? Dan zit er niets anders op dan het met de hand uit de grond te trekken. Restjes wortel groeien namelijk binnen de kortste keren uit tot nieuw hindergroen. Hinderlijk!
Onkruid hoeft dus niet altijd hindergroen te zijn. Het kan zelfs mooi en handig zijn zoals je in dit blog kunt lezen.
Leuk stukje! Gedeeld op mijn volkstuinpagina!
Dankjewel. Wat leuk om te horen!