peer zonder naam
Het heeft even geduurd, maar het Meisje is erachter. Na vijf jaar weet ze eindelijk wat voor perenboom ze geërfd heeft. Al die jaren had het Meisje een peer zonder naam. Het is natuurlijk superleuk als je een perenboom van een andere tuinier krijgt, maar er zitten wat nadelen aan. De boom op de moestuin van het Meisje heeft een al hele geschiedenis achter de rug. Het lijkt erop dat zij al de derde eigenaar van het perenboompje is. En de eerste die bedacht dat ze deze perenboom ging redden.
Fitness voor peren
Ze kreeg gewoon medelijden toen ze het boompje onder ogen kreeg. De perenboom was onder de vorige eigenaars flink verwaarloosd. Je had hem moeten zien. Een soort hoogopgaande struik. Dicht op elkaar gepakt blad. Geen lucht, geen ruimte, geen peren.
Het werd tijd voor een intensief fitnessprogramma voor haar peren zonder naam. Het Meisje snoeide, boog takken uit en snoeide opnieuw.
De eerste paar jaar leverde dat, buiten een keurig uitziend boompje, helemaal niets op. Zo snel gaf ze het niet op. Ze bleef snoeien en ging zelfs over tot seks met haar perenboom.
Peer zonder naam
En ineens was daar succes. Na de tere witte bloemen, hadden zich vruchten gevormd. In de loop van het jaar was er ook een hele lading afgevallen, maar er bleven twee peren over. Twee hele peren. Ze was in de wolken. Het Meisje wilde overgaan tot een babyshower, maar bedacht ineens dat de baby’s geen naam hadden. Wat was dit eigenlijk voor een perenboom? Een zoektocht leverde veel bekende perenrassen op, maar die leken helemaal niet op haar kroost. In de verste verte niet.
Vorig jaar oogstte het Meisje ineens acht peren. Stoere bolle peren met grote vlekken en een zachte rode blos. Ze waren heerlijk. Zoet en sappig met een klein zuurtje direct onder de schil. Helaas was het nog steeds een peer zonder naam.
Opnieuw plaatste het Meisje een oproep op social media. Deze keer leverde dat nieuwe zoekrichtingen op. Er werden namen genoemd van minder bekende rassen. Namen van enkele oude rassen. Misschien zou dat de oplossing zijn. Het uiterlijk van de gevonden peren kwam in de buurt, maar het waren gewoon niet haar peren.
Eindelijk vernoemd
Juist als je niet op zoek bent vind je het antwoord. Bij de groenteboer op de markt zag ze peren die enigszinsop de hare leken. De groente baas, die zelf ook wel iets weg had van een oude knoestige perelaar, werd erbij gehaald. Hij hoefde maar een blik op haar foto’s te werpen en wist direct het goede antwoord: Pyrus Beurré Alexandre Lucas.
Beurré Alexandre Lucas is een oud Frans ras uit de Loire streek. Vernoemd naar de directeur van een tuinbouwschool. Wat een fantastische naam hadden haar kinderen.
Er is nu nog één probleem. Beurré Alexandre Lucas is triploïde. Dit betekent dat haar peer zichzelf niet kan bestuiven en voor voortplanting een andere perenboom nodig heeft. Die andere boom is in de verste verte niet te bekennen. Het feit dat haar perenboom triploïde is, betekent eveneens dat de handmatige bevruchting van het Meisje nergens op slaat. Ze heeft er weer een raadsel bij. Wie bevrucht dan stiekem haar perenboom?
Het is superleuk om een perenboom te erven, maar een perenboom bij een kweker kopen is absoluut gemakkelijker. Daar krijgt de peer in ieder geval een naambordje.
De naam van een peer is natuurlijk niet het belangrijkste. Het gaat vooral om de smaak. In dit blog vind je de beste recepten met peren.
