radicchio
Melkjes, drietjes, halfjes en kleitjes. Ineens schieten de namen haar weer te binnen van de verschillende knikkers. Het zijn er veel. 2 Grote weckpotten vol. Waarom heeft ze dit allemaal bewaard mompelt het Meisje in zichzelf. Ze maakt de uitbouw in de tuin leeg. De bijkeuken, annex wasruimte, annex het “geen idee waar we het moeten laten maar we moeten het bewaren hok” moet nu echt opgeruimd worden. Wat een rotklus. Stiekem benijdt ze de Man die het op zich heeft genomen om zijn gereedschap te sorteren. Pfff. Gereedschap sorteren. Dat is een veel gemakkelijker karwei.
Ze moet zich er gewoon even doorheen slaan. Zij wil tenslotte een schuur zodat ze het zaaien, planten en oppotten niet meer buiten aan de tuintafel hoeft te doen. In de regen. De Man wil wel eens ruimte voor zijn steeds uitdijende voorraad gereedschap. De deeleconomie is duidelijk aan hem voorbij gegaan. Hij heeft gelijk, de logeerkamer is inderdaad niet een ideale opbergplek voor zijn arsenaal aan werktuig. Samen besloten ze dat dit hok een schuur werd. Niet mopperen dus.
In gedachten maakt ze met haar hiel weer een kuiltje in de grond, hoort ze het geluid van ketsende knikkers. Ze was er best goed in. Toen. Misschien moest ze de Man even verleiden tot een spelletje knikkeren? O nee. Zoveel tijd had ze helemaal niet. Ze moest nog naar de tuin. Radicchio oogsten. Er werd nachtvorst voorspeld en daar houdt radicchio niet van. De knikkers gingen weer in de pot. Morgen zag ze wel weer verder.
Deze groente doet haar eveneens aan vroeger denken. Het is het Italiaanse broertje van de witlof die regelmatig op tafel stond bij het Meisje thuis.
Decoratieve radicchio
Het tuinMeisje teelt radicchio omdat ze het zo’n decoratieve groente vindt. Niet eens omdat ze het lekker vindt. Een duidelijk gevalletje van vorm boven functie. Dat dit groen van de arme zandgrond houdt waar het meisje op tuiniert, helpt ook. Ze hoeft weinig te doen. Met een paar koemestkorrels is de plant al blij.
Radicchio kweken
Ze zaaide het gewas dit jaar als nateelt, toen de dagen weer korter werden. Radicchio is namelijk een lange dag groente. In eerste instantie lijkt het alsof je een krop sla teelt zoals je op de foto ziet. Geen gewone sla, maar sla met goddelijk gemarmerd blad. Groen met rood. Langzamerhand verdwijnt het groen. Vormt het hart van het gewas een krop en wordt de radicchio rood. Die transformatie alleen al maakt het kweken van radicchio de moeite waard.
Radicchio oogsten
Na een maand of drie kan geoogst worden. De krop is dan goed gesloten en voelt stevig aan. Het buitenste blad ziet er lelijk uit, maar daar laat het Meisje zich niet door afschrikken. Na het oogsten haalt ze dit blad er af, zodat ze een kale rode bol overhoudt.
Al snijdend zijn haar gedachten al bij volgend jaar. Zal ze dan eens een variant kweken? Thuis komt ze terecht op een site ter promotie van radicchio en droomt nog een beetje verder. Wordt het radicchio di Treviso met bladeren in de vorm van een lepel of de fascinerende radicchio Castelfranco. Groen met paarse spikkels. Zoveel mogelijkheden.
Begon het nieuwe tuinseizoen maar alvast. Dan was de schuur tenminste ook klaar.
Ben je benieuwd naar ons oogstverhaal van vorig jaar? Dat was er niet. Toen verdween onze radicchio op raadselachtige wijze.
het raadsel van de radicchio
