salade met bloedsinaasappel, blauwe kaas en walnoten
Het keukenMeisje volgt met wisselende emoties de trends in foodieland. Paleo, low-carb, suikervrij, rawfood, sapkuren en detoxen. Meer bonen en minder vlees. Ze noemt er een paar. Ze was het even vergeten maar een trend in opkomst is klimaat neutraal eten. Eten van het seizoen en uit de regio. Dat is dan niet zozeer dieettechnisch een trend maar meer een ecologisch verantwoorde trend. Klinkt heel goed vind het Meisje. Want dan zou ze in principe alles mogen blijven eten, ook al is het ongezond en word je er dik van, als het maar door de boer om de hoek gekweekt is mag je het naar binnen schuiven. Niet dat ze ook maar even overweegt om een klimaat-neutraal-etend Meisje te worden. Nee zeg. Wat je van ver haalt is immers lekker? Zo is het Meisje dol op exotische vruchten en heeft ze van het tuinMeisje begrepen dat avocado’s kweken in Nederland ook geen sinecure is. Maar ze wilt zich best inspannen om op allerlei manieren verantwoord voedsel te eten. En dus ging ze op zoek naar winterpostelein. Dat kan prima door de boer om de (spreekwoordelijke) hoek gekweekt worden. En als kind was het Meisje dol op winterposteleinsoep. Haar moeder maakte een sort van roux, lengde dat aan en deed er vervolgens de winterpostelein bij. Smullen vond het kleine keukenMeisje. Ze ziet nu de Man van de keuken rillen van ontzetting maar echt, dit was één van de betere uitgevoerde recepten. Echt veel beter dan zilvervliesrijst met wortel en ui. Nu was ze niet van plan om met de winterpostelein soep te maken, nee ze had trek in een salade. Je kunt de postelein overigens ook verwerken in een stampotje, op dezelfde manier als rauwe andijvie. Maar goed, het Meisje ging dus op zoek naar winterpostelein voor een salade. En wat denk je? Nergens winterpostelein te vinden in de buurt! Ja, genoeg exotisch fruit en tropische wortels maar een ordinair bosje groen van om de hoek? Niet te krijgen gewoon. Maar weet je wat het Meisje wel vond? Heerlijke bloedsinaasappels. Niet van de boer om de hoek, wel biologisch. Ze besloot dat een salade met bloedsinaasappel, blauwe kaas en walnoten best aan heel veel trends voldeed: paleo, low-carb, suikervrij en gedeeltelijk klimaat-neutraal. De sla, veldsla in dit geval, kwam praktisch uit de achtertuin. Tegenwoordig maken ze in Nederland hele mooie blauwe kaas ( kijk eens op de site van hofwebwinkel voor de blauwschimmelkaas van Bastiaansen) en de walnoten komen uit eigen boomgaard. Nou ja, uit de tuin van de vader van het Meisje. Blijft over de bloedsinaasappels. Maar ja, je weet het: wat van ver komt is lekker!
Dit heb je nodig voor twee lunch salades:
75 gram gewassen veldsla – 2 bloedsinaasappels – stukje blauwe kaas – handje walnoten
Voor de dressing: sap van 2 uitgeperste bloedsinaasappels – olijfolie- wijnazijn – peper en zout – theelepel honing
Rooster de walnoten lichtjes. Verdeel de veldsla over twee borden. Mix het sap met peper, zout, azijn en honing naar smaak. Giet er als laatste de olijfolie bij en klop tot een dikke dressing. Snij van de bloedsinaasappels de boven- en onderkant af zodat de vrucht plat op je plank ligt. Snij nu de schil eraf zodat je de vrucht ziet. Snij de partjes in net vóór het vlies, aan beide kanten. Sprenkel de dressing over de sla. Je houdt wat over, dat kun je eventueel apart nog serveren. Verdeel de partjes sinaasappel over de borden. Brokkel wat blauwe kaas fijn en strooi samen met de stukjes walnoot over de salade. Serveer eventueel met wat geroosterd brood.
