tosti met rode ui, roquefort en kweepeergelei
Het Meisje heeft eens collega’s gehad met een sterk ontwikkelde biologische klok. Of biologisch, nou ja, misschien is dat niet helemaal de juiste term. Interne klok meer. Hoewel intern.. het kan best zo wezen dat die collega’s een klok op hun bureau hadden staan. Of ze hadden in hun outlook een terugkerende afspraak met een alarm. Misschien wel alleen een sterke hang naar gewoontes. Zo iets. In ieder geval gingen elke werkdag om precies dezelfde tijd de alarmbellen rinkelen bij deze groep mensen. Wat resulteerde in het volgende tafereel: een kwartier vóórdat de officiële lunchpauze begon stormde deze afdeling redelijk beheerst in snelwandelpas door het pand: in één rechte lijn naar de kantine. Niet stoppen, niet omkijken en vooral geen oogcontact maken met andere collega’s die niet bij de groep hoorden. Je weet maar nooit: misschien moet je blijven stilstaan om een praatje te maken en lunchtijd is kostbaar.
Vanwege deze groep mensen heeft het Meisje dus jarenlang geluncht om ongeveer één kwartier nadat de groep voorbij gemarcheerd was. En zelfs toen de groep niet meer aan haar vizier voorbij trok heeft het Meisje nog heel lang een reminder van haar hersenen gekregen rond die tijd: eten! Maar nu niet meer. Nu zegt haar eigen klok gerust pas een uur of twee later dat het tijd wordt voor een hapje van het één of ander. En regelmatig rijst dan de vraag; maar wát in hemelsnaam? Waar heeft ze trek in? Het Meisje vindt dat in de zomer makkelijker. Met een stralend zonnetje kan ze eindeloos variëren met salades. Maar met de winterkou heeft ze liever iets warms. Vandaag keek ze in haar voorraadkast, trok de deur van de koelkast open en had binnen vijf minuten een heerlijke simpele maar ook luxe lunch voor haar neus staan: een tosti met rode ui, roquefort en kweepeergelei. Het lekkerste vindt ze zo’n tosti van dikke sneden bruin, boers landbrood. Wees niet zuinig met de kweepeergelei, het zoet van de confituur is een hemels contrast met de scherpe blauwe kaas, die je ook mooi dik mag smeren. Voeg voor een beetje bite wat rode ui naar smaak toe. Dan heb je toch een koninklijke lunch op je bordje? En een tevreden keukenMeisje.
Voor één tosti heb je nodig: twee dikke sneeën bruin brood – pittige blauw kaas, bijvoorbeeld roquefort – kweepeergelei – paar ringen rode ui
Heb je nu geen kweepeergelei? Een andere zoete confituur kan ook heel goed. Denk eens aan vijgen, of bramen. En dan misschien eens met een walnootje erbij.. hmm.. het Meisje denkt dat ze al weet wat ze morgen tussen de middag eet!
Pingback: hartige uienkoekjes met kaas en kruiden - de Meisjes van de Moestuin