vlas, de mooiste mislukking van de moestuin
Terugkijken. Het Meisje is er niet zo goed in. Ze heeft waarschijnlijk net zo’n nek als Herman Brood. Van hem was de uitspraak dat zijn nek gewoon niet die kant op wilde. Het Meisje weet heus wel dat het grootste leereffect zit in de evaluatie. Maar ja. Tussen weten en doen gaapt soms een groot gat bij dit Meisje.
De moestuin dwingt haar er echter toe. In een moestuin begint alles elk jaar weer opnieuw. Ook moeten de gewassen elk jaar een plekje opschuiven. Het Meisje moet dus nadenken welke plant waar gezaaid gaat worden. Tja en als ze dan toch bezig is kan ze net zo goed bedenken welk gewas ze het komende jaar opnieuw wil proberen en welk gewas niet. Zit ze ineens middenin een evaluatieproces. Zomaar.
Vandaar vlas, de mooiste mislukking van de moestuin. Hoewel dat klinkt alsof er iets misging met het kweken van vlas, was dat helemaal niet het geval. Er ging iets mis met het Meisje. Ze werd geconfronteerd met haar eigenwijsheid. En haar obsessie om zoveel mogelijk opbrengst van haar mini landje te halen.
Het Meisje was op zoek naar een groenbemester die er ook nog een beetje leuk bij zou staan. Ze zou tenslotte 1/8ste van haar tuin reserveren voor groenbemesting. Dan moet het er ook gezellig uitzien toch?
Zo kwam het Meisje op vlas. Vlas verbetert de structuur van de grond, werkt goed tegen parasieten en onderdrukt het onkruid. Altijd prettig. Wat als ze nu eens olievlas zou gaan kweken? Olievlas levert als oogst lijnzaad op. Twee vliegen in 1 klap.
Maar wacht eens even. Ze las dat lijnzaad supergezond is voor de darmflora. Fijn. Dan kon ze haar oogst meteen verwerken in de zelfgemaakte cruesli die ze elke ochtend eet. Vlieg 3 dus.
En er was meer. Vlas maakt de grond schoon en het Meisje tuiniert op een volkstuin. Dan weet je nooit precies waarom de gemeente juist dat stukje grond over had. Schoonmaken kon in ieder geval geen kwaad. Vlieg 4 ging er ook aan. Het Meisje zag inmiddels zoveel voordelen dat ze de waarschuwing dat vlas best lastig te oogsten was, in de wind sloeg. Hoe moeilijk kon dat nu zijn?
Vlas kweken
Het Meisje zaaide haar vlas pas laat. Eind juni, maar daar had haar vlas geen enkele moeite mee. Ook niet met het feit dat ze in juli met vakantie ging tijdens een periode van grote droogte. Haar vlas groeide gewoon door. Ranke lichtgroene stelen. Fijn vertakt. Kniehoog. Het groeide als een dolle. Andere tuiniers kwamen kijken. Wat was dit voor een prachtig gewas? Dat kenden ze niet.
In augustus begon haar vlas te bloeien met de mooiste en teerste bloemen die ze ooit gezien had. Blauwer dan blauw. En dat tegen dat frisse heldere groen. Wat een plaatje. Wat een toonbeeld van elegantie. Elke bloem bloeit maar 1 dag maar het zijn er zoveel dat ze daar niet eens teleurgesteld over kon zijn.
In oktober begonnen de zaaddozen te rammelen ten teken dat het lijnzaad geoogst kon worden. Voorzichtig maakte ze een zaaddoosje open en ja hoor. Daar lagen een stuk of 10 bruin glanzende zaadjes in. Haar eigen lijnzaad. Wat een feest.
Het was wel een beetje een gefriemel. Al die zaadjes. Na 10 planten was ze er al een beetje klaar mee. Wat een gepruts was dit zeg. Zoveel tijd had ze helemaal niet. Er moest nog meer gebeuren op de tuin. Ze zou ’s avonds eerst maar eens googelen naar een slimme manier om lijnzaad te oogsten.
De volgende dag keerde ze terug. Met een oud kussensloop. Daarin zou ze haar vlasplanten drogen zodat de oogst simpelweg in het kussensloop zou vallen. Lang leve internet.
Na nog eens 3 weken wachten zag ze de eerste zaden onderin het sloop liggen. Ze rammelde nog eens goed met de stengels en ja hoor. De zaadjes vielen er uit. Nu hoefde ze alleen nog de droge stengels er tussenuit te vissen. Nogal een klusje maar afijn.
Hé wat was dat nu? Wat was dat voor een enorme hoeveelheid fluf tussen haar zaadjes? En hoe kreeg ze dat stof tussen haar zaden vandaan? Blazen? Föhnen? Jeetje wat een gedoe. Een keer te hard blazen en de zaden lagen overal. Dit ging het Meisje niet leuk vinden. Dit ging het Meisje niet doen. Ze fietste met kussensloop en al weer naar de moestuin en flikkerde de hele bende op de composthoop. Daarna reed ze naar de stad voor een zak lijnzaad.
Waarschijnlijk heeft ze volgend jaar overal vlas op de tuin staan. Uit haar eigen composthoop. Daar kan ze zich nu al op verheugen. Maar oogsten? Nee dat gaat ze niet meer doen.
Heb jij meer geduld dan het tuinMeisje? Maak dan deze super gezonde crackers met je zelf geoogste lijnzaad.
gezonde crackers met zaden uit eigen tuin
Kostelijk genoten van je prachtige mislukking meisje! Inspirerend om toch ook eens zelf uit te proberen, dank je wel!
Dank je wel. We moeten er helemaal een beetje van blozen.
Inderdaad is dorsen en schonen een opgave ,maar meisje kom bij mij en ik schoon het voor je en eventueel dorsen kan ik ook
Wat een heerlijk aanbod 🙂 Zulke vrienden zien wij graag. Zodra we weer vlas kweken komen we bij je langs.