hoge bonen
Hogen bonen en wind is niet handig. Hoge bonen en regen evenmin. Laten we dat nu net veel gehad hebben dit tuinjaar. Het Meisje had niet opgelet. Dacht het te weten. Had niet op het pakje gekeken. Of een combinatie van dit alles. Dit jaar teelde ze voor het eerst andere kapucijners. Blauwschokkers. Dat zijn namelijk de allerlekkerste en de allermooiste. Je kent de liefde van het Meisje voor schoonheid. Halverwege het seizoen was het echter al gedaan met de esthetiek. De kapucijners sliertten slap van hun rek af. Sierlijk. Dat wel.
Het tuinMeisje zaaide de kapucijners voor in wc rollen. Wat overigens een ideale methode is voor grotere zaden. 1 Zaadje in een wc rol gevuld met zaai-en stekgrond. Zodra het zaadje groot genoeg is, gaan zaad en wc rol gezamenlijk de grond in. De wc rol vergaat en de zaailing vindt zijn weg naar boven langs een bamboestok. Hoog naar boven. Hoger en hoger. Veel hoger dan het Meisje dacht. Ze had de man van de moestuin gevraagd om een rek voor de bonen te maken. Ze dacht dat 1,50 meter wel genoeg was voor de kapucijners. Tja, meisjes moeten niet denken.
In juni staken de kapucijners al fors boven het bonenrek uit. De man van de moestuin legde er een latje bij. In juli nog een. Inmiddels zijn de bonen 2 meter hoog. Het Meisje raadpleegde internet. 2 Meter is genoeg. De bonen zien er prachtig uit. Roze met paarse lipbloemen en prachtige dikke donkerpaarse peulen, waar straks lieve lichtgroene erwtjes uit komen. Verse kapucijners zijn in de winkel nauwelijks te koop. Een extra reden om ze te kweken. Naast de smaak, want verse kapucijners zijn overheerlijk. Lekker zoet. Nog lekkerder dan hun broertjes, de verse doperwten. Maar ja. Je moet er wel bij nadenken. Er zijn namelijk laagblijvende stamkapucijners en rijskapucijners die hoog worden. Blauwschokkers zijn rijskapucijners. Wist het Meisje veel.
Gelukkig is het een goed jaar voor bonen en hebben de kapucijners de onwetendheid van het Meisje overleefd. Ze kunnen nu geoogst worden. Dit kan zodra de kapucijners dik en bol zijn. Ze zitten nogal vast dus je hebt een schaar nodig om ze te oogsten. Zo niet, dan trek je ze alsnog van het dubbel opgehoogde klimrek en begint het slierten opnieuw.
De planten knipt het Meisje na de oogst af. Ze laat het wortelstelsel in de grond zitten. Kapucijners halen namelijk, net als andere bonen, stikstof uit de lucht die ze via wortelbolletjes naar de grond transporteren. Dat is weer goed voor de grond want stikstof bevordert de groei van de planten. Volgend jaar komen de blad- en stengelgroentes in deze moestuinbak te staan. Die verheugen zich nu al op de extra voeding.
Het tuinMeisje laat een paar bonen hangen om zaad voor volgend jaar te winnen. Zodra de peulen droog en dor zijn kan ze deze openen en de zaden voor volgend jaar oogsten. Ze is weer een les wijzer. Ook dat worden weer hoge bonen.
