paella risotto met tuinerwtjes

paella risotto met tuinerwtjes

Het Meisje gaat het dit jaar helemaal anders doen. Geen getrut meer, het roer moet om. Niets meer veilige huisjes en vertrouwen op het bekende. Niet meer blindelings de paklijst van vorig jaar gebruiken en hier en daar wat nieuwigheden toevoegen. Zeker niet meer met tien vingers in haar neus de route kunnen rijden en de navigatie uitlachen wanneer deze het Meisje een andere weg wil laten volgen. Nee, niets meer van dat alles. Het meisje wil avontuur! Verdwalen onderweg. Oude mannetjes op tractors in gebarentaal de weg vragen. Zich wanhopig afvragen of ze ooit nog de bewoonde wereld zal bereiken of dat ze in deze negorij zal moeten overnachten. Om hulp roepen. En dan, bij toeval, een dorpje binnen rijden langs de hobbelige, onverharde weg die ze uiteindelijk heeft gevonden. Uiteraard staat daar de lokale trekpleister: een idyllisch restaurantje waar je voor weinig heerlijk kunt eten en drinken, zittend in de schaduw van de begroeide pergola. Met een goed glas wijn in haar hand mijmert het Meisje dat dit een avontuur was met een goede afloop en dat het toch heerlijk is eens van de gebaande paden af te wijken en maar te zien waar je strandt. Ze kan het iedereen aanbevelen.

Maar het Meisje is helemaal niet avontuurlijk. Bij het verlaten van de buitenlandse snelweg, om iets van de omgeving te zien, zit ze al helemaal verkrampt op haar stoel. De man van de Keuken houdt namelijk wel van avontuur en het liefste kiest hij niet de eerste mogelijkheid daarvoor. De wegen worden steeds slechter en smaller om uiteindelijk helemaal op te houden in een weiland. En weten jullie wel hoe moeilijk het is te keren op twee vierkante meter kei met een reusachtige aanhanger achter je wagen gevuld met allerlei zaken die je beslist niet nodig hebt voor een beetje avontuur? Uiteraard kijkt de tractorrijder haar aan alsof ze gek is wanneer ze in haar beste buitenlands de weg vraagt. Hij vermant zich en geeft heel vriendelijk een uitgebreid antwoord met veel gebaren en wegaanwijzingen. Waar het Meisje dus helemaal niets van snapt, als ze het al had begrepen in die vreemde taal. Pas uren later, na veel stofwolken en gevloek ziet ze in de verte de belofte van verkoeling: het idyllische restaurantje. Wat van een afstand uitnodigend gloorde bleek bij aankomst gesloten en vervallen. Uiteindelijk belandt het gezin dan bij een treurig wegrestaurant. Nee, het Meisje is niet gemaakt voor avontuur.

Toch kan het meisje wel wat met avontuur, al is het dan bescheiden. Ze zoekt het in het bekende. En het mooie van bekende bestemmingen is ook dat je weet wat goed is. Om dan toch een beetje voor het verrassingseffect te gaan combineert het Meisje twee gerechten van haar favoriete vakantiebestemmingen in één: paella risotto met tuinerwtjes. Een beetje avontuurlijk, maar toch vertrouwd en het mooie is dat je niet kunt verdwalen.

Dit heb je nodig voor een bijgerecht voor 4 personen:

1 theebeker risotto rijst – een kleine ui, gesnipperd – 1 blokje bouillon – 1 zakje paella kruiden – tuinerwtjes naar smaak – olijfolie – parmezaanse kaas, geraspt

Fruit de ui met een scheutje olijfolie in een pan met dikke bodem glazig, op middelhoog vuur. Gooi er dan het bouillonblokje bij en roer dit kapot. Voeg de rijst toe en laat even, al roeren meebakken. Giet dan 3 tot 4 keer de hoeveelheid water erbij, gebruik de beker waar de rijst in gezeten heeft. Het Meisje zegt 3 keer de hoeveelheid water, de man van de Keuken zegt 4 keer. De Man vindt namelijk dat ze de risotto te stevig maakt. Cement noemt hij het. Het Meisje vindt dat hij de rijst te dun maakt. Soep zegt zij. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Hoewel het Meisje altijd gelijk heeft natuurlijk. Als je bepaald hebt hoeveel water je erbij doet voeg je als laatste het zakje paella kruiden toe. Even doorroeren en het vuur laag zetten.  Kijk af en toe in je pannetje en roer de rijst door. Het duurt ongeveer 20 minuten voordat ze gaar is.

Breng in een ander pannetje water water voor de erwtjes aan de kook. Wanneer het water kookt voeg je de tuinerwtjes toe en laat je ze ongeveer 5 minuten koken. Ze zijn dan nog niet helemaal gaar. Giet ze af en wacht tot de risotto bijna gaar is. Laat de erwtjes de laatste 5 minuten mee pruttelen in de rijst. Serveer met een beetje geraspte parmezaan.

pinterest

1 Reactie

  1. Pingback: Burrata met broccoli-pesto - de Meisjes van de Moestuin

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *