rabarber-sinaasappel jam
De Meisjes doen af en toe aan bijscholing. Ja, in deze tijd van een-leven-lang-leren moet je bijblijven. Dus gingen ze, opgetogen en wel, naar onze Zuiderburen voor een workshop ‘wecken en inmaken’. De Meisjes hadden voor de reis mooi de tijd uitgetrokken, op tijd op stap, dan haal je het meeste uit je dag, was hun motto. En het was per slot van rekening ook een rit van ruim twee uur.
Het was een mooie dag, de zon scheen volop en ergens voorbij het groene hart begonnen de Meisjes al gezellig in de vakantiestemming te komen. Het landschap veranderde en voordat ze er erg in hadden waren ze de grens over. Precies op tijd om ergens een hapje te eten voordat ze zich moesten melden.
Met een volle maag en goed zin belden ze even later aan op het opgegeven adres. Net niet als laatste. Waarna ze zich in het illustere gezelschap van dames van een zekere leeftijd bevonden. De witte, driekwart broek werd die dag niet gedragen maar dat had zomaar gekund. En wat de meisjes wel zagen was niet echt veel beter. Verschrikt keken ze elkaar aan, konden ze nog onopgemerkt vertrekken? Het was dus even doorbijten maar het werd tenslotte een leuke middag, met dank aan de gastvrouw. Enthousiast vertelde deze over wecken, inmaken, drogen en ontsappen. Het is de Meisjes nog niet helemaal duidelijk waarom er ontsapt moet worden. Of gedroogd. In de meeste gevallen ontging de meerwaarde de Meisjes totaal . Ja, ze hebben echt wel onthouden dat de smaak intenser wordt van drogen, maar man, ze vinden het gewoon teveel werk. Bovendien heeft het tuinMeisje haar tuin zo goed ingedeeld dat ze veel gewassen kweekt en nooit een mega oogst van een mega opbrengst van een soort heeft.
Het tuinMeisje denkt namelijk altijd heel goed na over hoeveel ze van iets, wanneer en waar, zaait. Maar zelfs het tuinMeisje kan wat vergeten. Hoe uitzonderlijk ook. Daarom moeten de Meisjes zich dit jaar tot de buurman wenden voor rabarber. Met succes. Met hun nieuw verworven kennis koos het keukenMeisje ervoor om dit jaar eens een keer geen rabarber-crumble te maken, maar rabarber-sinaasappel jam. Een potje voor haarzelf, het andere voor het tuinMeisje. Zodat die weet waarom ze zo lief naar haar rabarber-gevende buurman moet lachen het hele jaar. En het nooit meer vergeet te zaaien.
Dit heb je nodig voor twee potjes niet te zoete jam:
500 gram rabarber, gewassen en in stukjes gesneden – sap van 1 sinaasappel – 200 gram geleisuiker – 2 potjes met deksel, gesteriliseerd.
Doe de rabarber in een pannetje met de sinaasappelsap en laat aan de kook komen. Voor een jam met nog een beetje bite kook je de rabarber ongeveer 8 minuten, wil je de jam zachter, laat dan nog even langer koken. Doe nu de geleisuiker erbij en laat nog 1 minuut koken.
Verdeel nu de warme jam over de twee, schone, droge potjes. Zorg dat de randen van de potten schoon blijven. Draai de deksel op de pot en laat omgekeerd 5 minuten staan. Geef de potjes een leuk etiketje, hou er een en geef de andere weg aan iemand die het kan waarderen!
Pingback: rabarber sorbetijs - de Meisjes van de Moestuin
Pingback: romige chocolade rabarber taart - de Meisjes van de Moestuin