salade van artisjok en tuinbonen
Het keukenMeisje is dus geen tuinMeisje. Ze heeft het meerdere keren geprobeerd, heus. Maar het zit er gewoon niet in. Ja, even langs flaneren en af en toe wat onkruid verwijderen. Heel erg interessant. Maar het echte werk, pure devotie? Te vermoeiend. Toch blijft het trekken, daarom kan ze het af en toe niet laten om weer wat te proberen. Wie weet lukt het deze keer wel om haar eigen gewassen te kweken? Daarom was ze de eerste in de rij bij de AH voor de moestuintjes. Het hele zooitje heeft ze compleet. En gezaaid. Nu komt dus het meeste op. Ja, het meeste. Gebrek aan aandacht heeft sommige zaadjes al doen besluiten gewoon hun kop in de grond te houden. Geef ze eens ongelijk. Andere zaadjes hebben geen enkel probleem met een beetje rust. Basilicum bijvoorbeeld, doet het voorbeeldig. Maar nu moet ze het dus gaan verpotten en dan? In eerdere jaren overleefde het kruid de overgang naar buiten niet. En moest het Meisje dus weer een plantje kopen. Die kans zit er dit jaar ook weer dik in. Want dit jaar heeft het Meisje ook nog eens last van besluiteloosheid. Zal ze wel of niet gaan verspenen, verpotten of uitplanten? En zo lang ze twijfelt doet ze niets. Niets behalve dromen.
Dromen van een mooie, georganiseerde en makkelijke moestuin. Het Meisje is ervan overtuigd dat dat kan. Maar dan moet zo’n tuin wel eerst aangelegd worden.. door iemand anders. Zo iemand die precies weet welke gewassen het goed doen in de tuin én in de keuken van het Meisje. Want ja, zeg nou zelf, daar doe je het uiteindelijk allemaal voor toch? Wellicht dat het tuinMeisje deze hint oppakt: in de keuken mag de artisjok niet ontbreken. In het keukenGezin zijn ze er dol op. De hele kleine sjokjes met kip, in wijn gestoofd.. of gefrituurd als chipjes aan een stokje. Als ze groter zijn kookt het Meisje ze met kruiden en eten ze in de keuken de blaadjes met een vinaigrette. En nu heeft ze weer een favoriet aan haar artisjokken-repertoire toegevoegd: een lauwwarme salade van artisjok en tuinbonen. Af te maken met een beetje citroen- of sinaasappel-zest. En mocht het Meisje geen verse artisjokken voorhand hebben dan kun je in dit gerecht prima gebruik maken van baby-artisjokken uit blik of artisjokbodems uit de diepvries. Zie je, het Meisje heeft zelf helemaal geen tuin nodig. Alleen een keuken.
Dit heb je nodig:
1 blikje/potje kleine artisjokken, ongeveer 8-10 stuks of 200 gram ontdooide artisjokbodems – 200 gram gedopte tuinbonen – 3 tenen knoflook, fijngesneden – 2 theelepels gemalen komijn – 1 a 2 theelepels gemalen gember – 1 (groente)bouillonblokje – zest van 1 citroen of sinaasappel – olijfolie – zou en peper naar smaak.
Snij de artisjokken in 4-en en dop de tuinbonen. Doe in een pan met dikke bodem een scheutje olijfolie, de komijn, gember en knoflook. Leg ook de tuinbonen en de artisjokken erbij. Zet de pan op middelhoog vuur, tot je de knoflook ruikt. Giet er dan 1,5 tot 2 deciliter water bij en doe het bouillonblokje erbij. Laat even sudderen met de deksel op de pan, ongeveer 5 minuutjes. Haal dan de deksel eraf en laat nog 15 tot 20 minuten sudderen tot de bonen gaar zijn. Snij de schil van een gewassen citroen af sinaasappel heel dun en vermeng met de groentes. Voeg nog peper en zout naar smaak toe. Serveer de salade lauwwarm.
