sinaasappel meringue voor valentijn
Het hele keukenGezin zat aan tafel voor het avondeten. Het Meisje had uitgebreid en verantwoord gekookt. Vegetarisch, glutenvrij, koolhydraatarm. Om haar gezinsleden alvast een beetje voor te bereiden op het diner had ze hen al eerder op de hoogte gebracht van het menu. De Man van de keuken bleef stil. Nee, natuurlijk was hij wel nieuwsgierig en ja, eens iets anders eten is ook heus wel leuk. Hij moest het alleen even op zich laten inwerken. Hij had nog een stil half uurtje om zich geestelijk voor te bereiden op wat komen ging. Gelukkig had het Meisje steun aan het jongste keukenKind met gevoel voor wereldproblematiek, de overbevolking en de uitputting van de aarde. Allemaal redenen om eens wat meer bonen en wat minder vlees te eten. Dit kind omarmt een vegetarische maaltijd. Alleen dan wel eentje met pasta. Over de saus doet ze dan niet meer moeilijk. Die eet ze desnoods niet, makkelijk toch? Het oudste Kind van het keukenMeisje heeft de gave ontwikkeld om niet te eten als ze het niet blieft. Speelt een beetje met het eten op haar bord, schuift ‘t van links naar rechts en vraagt dan of ze van tafel mag. Als de tafel is afgeruimd maakt ze zo snel als kan een bordje met banaan en geklopte slagroom. Nou kijk, dat is toch óók vegetarisch en zelfs glutenvrij? En voedzaam. Helemaal niet slecht dus. Het Meisje heeft wel eens een gretigere aftrek van haar kookkunsten gehad. Om het goed te maken serveerde ze de dag daarna een vreselijke onverantwoorde maaltijd. En omdat het bijna het feest der liefde is sloot ze af met een sinaasappel meringue voor valentijn. De liefde van de mens gaat per slot van rekening door de maag. En een beetje liefde terugwinnen kon geen kwaad. Deze keer vertelde ze er maar niet bij dat het vegetarisch, glutenvrij en koolhydraatarm was…
Een meringue maken is niet moeilijk! Je moet alleen het schuim heel langzaam laten bakken, zonder dat het bruin wordt. Dit kost tijd. Je moet af en toe kijken en dus in de buurt van de oven zijn. Maar moeilijk is het niet.
Dit heb je nodig:
3 eiwitten – 150 gram poedersuiker – snufje zout – heel fijn geraspte schil van 1 sinaasappel – 100 ml verse sinaasappelsap – 250 ml slagroom – 1 blaadje gelatine (of agagar) – vers fruit
klop de eiwitten met poedersuiker en een snufje zout tot witte pieken. Spatel de sinaasappelrasp er doorheen, maar hou de lucht in het schuim! Vul een spuitzak en spuit daarmee twee gelijke vormen op een met bakpapier beklede bakplaat. Een kleine springvorm van 20 cm doorsnede ongeveer, x 2 dus. Bak het schuim op de laagste stand van je oven, 90 graden. Zet het bakblik boven het midden in je oven en controleer af en toe of je schuim niet bruin wordt. Wanneer het te hard gaat zet je oven an lager, of laat de deur op een kiertje. Dit ‘drogen’ duurt ongeveer 75 minuten. Geduld is het moeilijkste aan dit recept! Wanneer je schuim mooi bros is laat je het afkoelen. Ondertussen klop je de slagroom en leg je 1 blaadje gelatine in een kom met koud water. Verwarm het sap in een pannetje totdat het lauw is en roer er dan de uitgeknepen gelatine doorheen. Sla de slagroom in een kom stijf, erg stijf maar niet tot boter! Spatel er dan het sap doorheen. Spuit op de onderste plaat schuim de sinaasappelroom, vul met fruit naar keuze. Leg de 2e plaats schuim er bovenop. Garneer met de sinaasappelroom en het fruit.
ongetwijfeld onverantwoord lekker! maar hoe eet je zoiets? eens je er een stukje wil afsnijden, wordt het toch een kliederige brokkelboel?
Ja, een galante manier om meringue te eten is er eigenlijk niet. Maar het laat zich wel goed in porties verdelen hoor, als je het goed bros bakt.