vlierbloesem sgroppino
Het Meisje is op vakantie in eigen land. Geheel tegen de verwachting in, ze had oorspronkelijk avontuurlijkere plannen gemaakt. Totdat Corona roet in het eten gooide. Het zag er naar uit dat het Meisje deze zomer nergens heen ging. Maar ze had behoefte aan een wenkend perspectief. Een stip aan de horizon. Een ijkpunt in haar tijdlijn. Dus boekte ze een huisje op een vakantiepark. In Nederland.
En wat een feestje is dat geweest. De zon scheen veelvuldig en het Meisje genoot met volle teugen. Het vakantiegevoel nam bezit van haar zodra ze de koffers uit haar koekblikje laadde en het huisje betrad.
Het leuke van vakantie in eigen land is dat je geen dagen onderweg bent om op je bestemming te komen. Daarnaast zie je hoe mooi je eigen land is, ook wel eens fijn om weer te beseffen. En wat het Meisje ook heel gezellig vindt is dat ze ver weg en dichtbij genoeg is voor vakantiebezoek.
Omdat de Meisjes van mening zijn dat je al het goede in het leven moet delen nodigde ze vrienden uit op haar vakantieadres. En om te vieren dat ze ook echt kwamen maakte het Meisje deze heerlijke vlierbloesem sgroppino. Want niet al het goede komt van ver én je moet van het leven zelf een feestje maken. Proost.
Voor 6 glazen vlierbloesem sgroppino
75 ml wodka – sap van een halve citroen – 2 eetlepels kristalsuiker- 50 ml vlierbloesem siroop – een fles prosecco (750 ml) – 4 eetlepels citroen ijs (liefste citroen- roomijs, anders sorbet)
Doe de wodka, citroensap, suiker en de vlierbloesemsiroop in een kan. Roer totdat de suiker is opgelost. Voeg dan de prosecco toe en daarna het ijs. Roer even los en giet in de klaarstaande glazen. Decoreer eventueel met een schijfje citroen. Wil je het helemaal feestelijk maken dan kun de randen van de glazen van te voren even in een beetje citroensap en daarna in een schaaltje suiker dippen.
Ben je een echte vlierbloesem fan? Dan is dit ook een lekker feestelijk drankje: elderflower-cider
Het is ‘Scroppino’. Misschien aanpassen dan word je recept makkelijker gevonden.
Hi Dana,
scroppino wordt inderdaad ook gebruikt, zeker buiten Italië, maar de originele Italiaanse benaming is echt met een ‘g’!