snelle amandelkoekjes met vlierbloesem
De Meisjes zaten met smart te wachten totdat de vlierbloesems eindelijk in volle bloei waren. Sinds het keukenMeisje vorig jaar liters siroop had gemaakt met de door het tuinMeisje geplukte waar, zijn ze weer groot fan. Het keukenMeisje maakt er, naast de siroop, ook koekjes of beignets mee en heeft nu een pannetje staan waar ze vlierbloesemchampagne mee hoopt te verkrijgen. Dat klinkt natuurlijk poepie sjiek, champagne, maar als het een soort cider wordt zijn de Meisjes ook al heel blij.
Maar om al deze heerlijkheden te maken, moet er natuurlijk eerst geplukt worden. Heel veel. Vorig jaar deed het tuinMeisje dat samen met haar man. Als dieven in de nacht slopen ze in het donker om de bloesems in hun emmers te leggen en met hun buit weer naar huis te sluipen, goed om zich heen kijkend dat er geen oplettende buur actief was die hun kon betrappen op deze nachtelijke activiteit. En nu vroeg het keukenMeisje haar vriendin wanneer ze weer gingen plukken. ‘Bijna’, was het antwoord. “bijna’ vond het meisje best lang klinken. Want ondertussen zag ze steeds meer berichten op haar tijdlijn voorbij komen van mensen die wel al hun slag hadden geslagen en werd ze onrustig. Stel dat alle bloemen ineens op zijn, geplukt door anderen of uitgebloeid?
Het KeukenMeisje stelde zich een beetje aan dus, ze weet het. Ze kon er niets aan doen, maar ze moest erop uit. Alleen niet midden in de nacht. Stel je voor hoe eng het is voor een Meisje alleen in een natuurgebied, in het donker, brr. Bovendien ziet ze dan de brandnetels niet staan die altijd onder de vlier kruipen. Nee, ze ging gewoon op klaarlichte dag op stroperij uit. Heel nonchalant. Ze ging namelijk de hond uitlaten. In het natuurgebied, waar ook de vlier te vinden is. Volkomen natuurlijk als je een rondje gaat wandelen nam ze ook een grote boodschappentas en haar snoeischaar mee. Niets raars aan. ze voelde zich wel een beetje gek met die uitrusting maar probeerde dat heel hard niet uit te stralen. Zo snel als mogelijk plukte ze de mooie schermen terwijl haar hond aandachtig lag toe te kijken in het gras. En toen snel weer naar huis.
Terwijl de meeste bloemschermen gebruikt werden om er siroop van te maken hield het Meisje er een paar apart. Daar ging ze snelle amandelkoekjes met vlierbloesem van maken. Dat klinkt misschien een beetje alternatief, maar de bloesem geeft een fijne smaak af aan het koekje. En de meisjes moeten toch ook wat knabbelen bij hun glaasje limonade?
Dit heb je nodig voor 8-10 koekjes
de bloemen van een grote scherm vlierbloesem, zonder steeltjes en goed nagekeken – 50 gram geschaafde amandelen – 10 gram vanillesuiker – 50 gram witte suiker – 20 gram (glutenvrije) bloem – 10 gram roomboter – 1 ei, losgeklopt – snufje zout – 10 gram water – eventueel 1 theelepel oranjebloesem water
Verwarm de oven voor op 170 graden. Meng de amandelen met de bloem en de suikers. Smelt de boter maar laat deze niet bruin worden. Giet de gesmolten boter samen met het water en het zout en het ei bij de amandelsuiker en meng. Zet het beslag even weg. Pluk ondertussen de bloemetjes van de steeltjes en meng daarna de bloemen door het beslag. Bekleed je bakplaat met bakpapier en leg hierop, met afstand van elkaar, gelijke bergjes beslag. Maak ze eventueel plat met een natte vork. Bak ze 15 minuten in de warme oven.
Zoek je nog een recept met vlierbloesem of een voorbeeld voor een leuk etiket? Kijk dan eens op het gezellige blog van http://volkstuinverhalen.nl
Pingback: vliervloesembeignets bakken in de volkstuin plus recept
Pingback: vlierbloesem infused gin - de Meisjes van de Moestuin